หัวใจจม คมคำ จนข้ามรุ่ง วนเวียนมุ่ง ตกตระหนัก รักบานฉ่ำ ยาพิษอาบ ฉาบน้ำตาล หวานน้ำคำ อยากจะรู้ ที่เอ่ยพร่ำ ความจริงไหม? หรือเพียงแค่ เพราะอารมณ์ สุดข่มเก็บ จึงเอ่ยคำ ซ้ำเติมเจ็บ คนอ่อนไหว หลับตาตรอง ลองนิ่งคิด สิทธิ์เป็นไป ฉันคนนี้ แค่คนใหม่ เพียงแค่นั้น หากพลั้งพลาด วาดหวัง ร่วมสร้างก่อ ตามเพลิงพ้อ ขอให้เป็น ดั่งเช่นฝัน คงไร้จุด หยุดยืน ทุกคืนวัน ยามก้าวล้ำ ดื้อรั้น สู่ฝันไกล จำอำลา น้ำตาเก็บ เจ็บแค่นี้ ชาติหน้ามี ขอร่วมฝัน พบกันใหม่ หากเป็นคู่ ชู้ชื่น ใช่อื่นไกล ขอสมัคร รักใคร่ เพียงสองเรา ปล่อยใจจม คมคำ จนข้ามรุ่ง หมายมาดมุ่ง ข้ามพ้นคืน ฝืนเหน็บหนาว ก้มหน้าซ่อน ไม่กล้าพบ สบตาดาว ยอมรับร้าว เกินกำหนด หยดน้ำตา
นั่งยิ้มริมระเบียง 9 ก.พ. 2552 21:21 น. - ID 123026 
780
5
0
9 กุมภาพันธ์ 2552 23:06 น. - comment id 947810
อ่านบทกลอนแล้วซึ้ง...จนบทสุดท้ายเลยครับ ..แบบว่า
10 กุมภาพันธ์ 2552 05:39 น. - comment id 947857
อืม.....คืนหนาว...อ่านได้อารมณ์มากๆค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2552 09:11 น. - comment id 947873
พ้นหนาวแล้ว เตรียมรับร้อนแห่งการเริ่มต้นด้วยนะคะ ดีนะที่เรามีกันหลายฤดู ไม่ต้องทนสู้อยู่กับหนาวเดียวค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2552 21:52 น. - comment id 948091
คุณ จอมปราชญ์แดนอาคเนย์ นาน ๆ จะเขียนได้แบบนี้ ขอบคุณที่แวะมาซึ้งค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2552 21:54 น. - comment id 948093
คุณ Salukphinคำชมจากคนเขียนกลอนมืออาชีพ ขอบคุณค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2552 21:55 น. - comment id 948095
คุณ ยาแก้ปวดมียาแก้ปวดใจมั่งไม๊เจ้าคะ อิอิ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
