อันเนื่องมาจาก ‘นัยรัก’

นั่งยิ้มริมระเบียง


โอ้จันทร์มี ดวงเดียว ยังเที่ยวหลบ
กว่าจะพบ ก็จนค่ำ ซ้ำเมฆแฝง
ดาวเลือน เดือนหาย กลายเปลี่ยนแปลง
ฟ้าคืนแรม ร้างแล้ง แกล้งซ้ำเติม...
นับประสาอะไรกับใจคน
ยิ่งตาม ยิ่งค้น ยิ่งไม่มีอะไรเพิ่ม
กลับจะยิ่งห่างหาย ไกลกว่าเดิม
เกินจะเริ่ม ทางถาม ความสัมพันธ์...
				
comments powered by Disqus
  • วาสุกรี

    1 มีนาคม 2552 15:16 น. - comment id 957519

    รู้สึกดีมากๆๆครับ ที่มีใครมาร่วมในความรู้สึกที่มี ขอบคุณครับ36.gif
    
    "ยิ่งตาม ยิ่งค้น ยิ่งไม่มีอะไรเพิ่ม
    
    กลับจะยิ่งห่างหาย ไกลกว่าเดิม"
    
    ผมชอบวรรคนี้มากๆๆครับ59.gif24.gif
  • somebody

    2 มีนาคม 2552 12:16 น. - comment id 957748

    ค้นหากันทั้งชีวิตก็มีนะคะแบบนี้
    เป็นสิ่งที่สามารถเรียนรู้ได้ตลอดเลย
    โดยไม่รู้ว่าจะสิ้นสุดตรงจุดไหนค่ะ
    11.gif11.gif11.gif11.gif
  • พิมญดา

    2 มีนาคม 2552 22:47 น. - comment id 958149

    41.gif41.gif41.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน