ขี้เหล้า...เมาจันทร์

เพชรพรรณราย

เหม่อมองจันทร์ที่ผันส่องท้องฟ้าไกล
ให้อ่อนไหวใจล่องลอยค่อยเบาหวิว
หากลมต้องคงล่องไปใจไหวปลิว
ไหวกายพลิ้วลิ่วสู่แสงในแรงจันทร์
จันทร์ดวงกลมขมกลืนคืนเดือนหงาย
เมื่อหนึ่งชายหมายคิดถึงรำพึงฝัน
ด้วยความรักที่หักห้ามตามคืนวัน
ที่พลักดันสู่วันเศร้าเหงาเดียวดาย
จึงจำต้องมองเหม่อเพ้อห่วงหา
เปรียบดวงหน้าค่าแสงจันทร์อันมุ่งหมาย
สองมือคว้าไม่ลาหยุดฉุดร่างกาย
ช่างเหมือนคล้ายชายขี้เหล้าเมาโซเซ
หากที่เมาใช่เหล้าแต่เมาหนัก
เมาดวงพักตร์ปักดวงจันทร์วันหักเห
เมื่อความรักถูกหักห้ามยามพังเพ
ใช่แสร้งเสโซเซซัดจัดท่าที
แสงจันทร์เสิ้ยวยังเทียวเมาเฝ้าคิดถึง
คืนดับหนึ่งถึงกระอักยากหักหนี
ไม่อาจสิ้นวิญญาณรักปักชีวี
จนใจนี้มีแต่เหงาเศร้าระบม
กี่วันผ่านานเพียงใดไม่สร่างสา
เหล้าโซดาไม่ช้านักเทียบรักล่ม
หากเมารักยากหักห้ามความขื่นขม
ร้าวระบมจมใจแค้นสุดแสนเมา				
comments powered by Disqus
  • เพชรพรรณราย

    23 พฤษภาคม 2552 17:14 น. - comment id 989000

    จันทร์เหงา....
    
    ....ฉันเมา..จันทร์...
    
    30.gif30.gif30.gif30.gif30.gif30.gif
  • พี่พุด

    23 พฤษภาคม 2552 21:37 น. - comment id 989142

    1.gif16.gif36.gif
    มาถามข่าวค่ะ
    หายไปไหนนานคะ
    มาถึงก็เมาเชียว
    เมาจันทร์เมาใจเมารัก
    ไม่ดีสักอย่างเลยค่ะ
    ไม่ต้องเมาได้ไหม
    
    ด้วยรักมากมาย
    1.gif16.gif
  • Darkness_Hero

    25 พฤษภาคม 2552 15:16 น. - comment id 989690

    สุราแม้จะช่วยได้ไม่มาก
    
    แต่พักหนึ่งที่มันช่วยได้ก็ยังดีจริงไหมครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน