อาจขาดใจตาย

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

อาจขาดใจตาย  /  เสถียร  ทำมือดนตรี:Em/D/C/B  Em/D/B/Em 
 
G/D/B/Em  B           Em               G            
  Emเธอใช้คำว่ามาทำไม  ถามไถ่เมื่อเจอหน้ากัน       B                                  Emอยากบอกว่าฉัน  น้อยใจทุกที  ที่เคยได้ฟัง             C                D          B                Emอาจเป็นเพราะเธอไม่มีใจ  เลยสร้างกำแพงขึ้นขวาง	        D               Bm           Em     Emด้วยการทำให้เหินห่างแม้ทางสายตา               G                         Em     * คล้ายดังสายลมโง่เง่า  ที่เฝ้าโยกคลอนภูผา             D                            B                     B         ทั้งรู้ทำไปก็เสียเวลา  แต่ก็ทำอยู่อย่างนั้น        Em                    G              Am          Em**ก็เพราะความรักอยู่เหนือเหตุผล  คนทุกคนก็เป็นแบบนี้      C                G                Em          Dแค่เดินผ่านเธอก็หลับฝันดี  มันเป็นอย่างนี้มานาน	G           Em                   D         Emถึงเวลาไม่ช่วยอะไรจะหอบใจมาเจอทุกวัน	
จนกว่าเธอนั้นจะมอบหัวใจให้ใคร  สักคนดนตรี:Em/G/Am/Em/C/G/Em/D        G/Em/D/Em/DD/B   Emซ้ำ  *  /  **B              Em                   D         Emตั้งคำถามว่ามาทำไมจะตอบเธอให้รู้เหตุผล     B                                         Emคือคนหนึ่งคนอาจขาดใจตาย  ถ้าไม่เห็นเธอ     B                                         Emคือคนหนึ่งคนอาจขาดใจตาย  ถ้าไม่เห็นเธอดนตรี: D/C/B  Em/D/C/B
สำหรับท่านไหน ยังไม่เคยดูมิวสิค  ก็คลิกตามเวป เลยนะครับ
http://www.youtube.com/watch?v=Q1oCsyBK0kQ
*เธอเอ่ยพร่ำ  คำว่า มาทำไม
ทุกครั้งไป ที่พบ สบตาฉัน
คำทักทาย  ร้ายแรง แทงใจกัน
ทุกทุกวัน น้อยใจ  คราได้ฟัง
*คงเป็นเพราะ เธอไม่  มีใจมอบ
และมักชอบ สร้างกำแพง  แข็งเกินหวัง
มาขั้นเขต  ขอบใจ  ไว้ปิดบัง
จ่อมภวังค์  ทางสายตา คราห่างไกล
*เปรียบคำคม ลมโง่เง่า เฝ้าย้ายโยก
พัดโบยโบก  ภูผา หาทำไหว
ให้สั่นคลอน อ่อนยวบ ย่อยทลาย
ที่ทำไป เสียเวลา  น่าขำจริง
*เพราะความรัก มักเหลือ  หลากเหตุผล
คนทุกคน  คงเป็น เช่นกล่าวอิง
เพียงเดินผ่าน  กาลใด สุขใจจริง
แอบคะนิง ฝันหวาน  กาลราตรี
*ทุ่มเวลา ปานใด ไม่อาจช่วย
ใจแหลกม้วย  หมดแรง แห้งสุขี
หวังสักวัน วันหนึ่ง  ซึ่งอาจมี
คนแสนดี ที่เธอรัก  ฉันจักลา
*กับคำถาม  ย้ำว่า มาทำไม
ตอบออกไป  ว่าใจ  ใฝ่ห่วงหา
คนคนนี้ มีรัก ภักดิ์บูชา
อาจมรณา  ขาดใจ  ไม่มีเธอ
*ร้อยคำถาม ย้ำว่า มาทำไม
ตอบครั้งใด  ใจอาจ  ขาดเสมอ
ณวันใด ไม่พบ สบตาเธอ
ฉันละเมอ  เพ้อพลาด  ขาดใจตาย
*โปรดอย่าถาม  ย้ำย้ำ  คำคำเดิม
เหมือนแรงเสริม หาญหัก รักสลาย
บอกอีกที  ล้านที  ไม่มีคลาย
ขาดใจตาย แน่แท้ แค่ไม่เจอ