หายไปนาน งานเข้า กลับบ้านเก่า เอ๊ย กลับบ้านกลอน มาอ้อนสาว.. นั่งใต้ร่มเงาไม้ใหญ่ที่ให้ร่ม ทอดอารมณ์คึดถึงซึ้งหนักหนา ถึงคนดีที่ห่างไกลไปสุดตา แต่ทว่าอยู่ในใจไม่ห่างเลย เธอถามนิดคิดถึงมากแค่ไหน ช่วยตอบใจ น้องน้อยคอยเฉลย จนปัญญาต่อคำถามของทรามเชย ด้วยไม่เคยชั่งตวงวัดรู้อัตรา บอกคิดถึงเท่าช้าง ยังไม่พอ หรือคิดถึง สี่สิบห่อ ก็กังขา หรือคิดถึงเท่าพระรามตามสีดา ก็เกรงว่า จะเก่าไปไม่เข้าที สุดปัญญาพี่แล้วแก้วใจจ๋า ขบปัญหาไม่แตกได้ทำไงนี่ เอนตัวหลับตาพัก สักนาที ..แล้วทันทีลมพัดไกวใบไม้กราว.. เสียงลมพัดใบไม้ไหว ทำให้ซึ้ง .. ความคิดถึงที่ส่งไปมอบให้สาว ไม่ใช่หนัก ไม่ใช่ใหญ่ ไม่สั้น-ยาว แต่ราวๆสองคนโอบ พอดีๆ หนึ่งคนโอบ ยังหลวมอยู่ดูว้าเหว่ สามคนโอบไม่โอเค แน่นเกินที่ จึงตอบคำถามได้ในทันที ความคิดถึงของพี่ -สองคนโอบ-
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน 25 ก.ค. 2552 00:22 น. - ID 127909 
1384
2
0
25 กรกฎาคม 2552 13:47 น. - comment id 1019023
555555555555555+ ความคิดถึงสองคนโอบ จินตนาการได้ดีเยี่ยมครับ
25 กรกฎาคม 2552 21:37 น. - comment id 1019233
สองคนโอบหรือคะ งั้นต้องตีความแล้วค่ะ โอบซ้ายขวาเลยสิ อิอิ...มิน่าถึงได้งานเข้าเนาะ
26 กรกฎาคม 2552 00:20 น. - comment id 1019316
กะว่า..จะมาขอยืม ไปวัดความคิดถึงของใครบางคน.. อิอิ..ไม่ยืมแล้วววว มีแขนเป็นของตัวเอง ....อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
