ตั้งแต่ " เพ็ญสิบสองฉันร้องไห้" ห้วงหัวใจไม่ลืมเศร้าความเหงาหม่น ผ่านวันคืนยืนละห้อยใจลอยวน ยากข้ามพ้นวนเวียนอยู่ไม่รู้คลาย รักวันเพ็ญยังเห็นภาพตราบวันนี้ ยังไม่มีวี่แววคลาดแคล้วหาย อกที่ช้ำยังจำแม่นแสนเดียวดาย รักสุดท้ายสายน้ำตายังมาคลอ มองน้ำไหลไหวเกลียวคลื่นสะอื้นเศร้า คล้ายวันเก่าเหงาเพิ่งผ่านวานนี้หนอ ความเจ็บปวดรวดร้าวอยู่ไม่รู้พอ ความเหงาท้อก่อตัวเพิ่มเติมทุกวัน ใกล้จะครบทบมาถึงอีกหนึ่งครั้ง เค้าเริ่มตั้งสั่งหัวใจให้ไหวหวั่น หวาดหวิวแว่นแผ่วคล้ายสายสัมพันธ์ ขาดสะบั้นมันหลอกหลอกตอกย้ำเตือน "เพ็ญสิบสอง" น้ำนองอีกต้องหลีกห่าง ไม่เหยียบย่างข้างฝั่งใดใจเอ่ยเอื้อน หนีกระทงหลงทางไกลใจสะเทือน เพื่อกลบเกลื่อนรอยเปื้อนรักยากหักใจ
876
2
0
22 ตุลาคม 2552 10:52 น. - comment id 1054926
เฮ้อ.... กี่ปี ๆ มันก็ยังไม่ลืม เศร้า...นับจากวันนั้น .......
22 ตุลาคม 2552 16:17 น. - comment id 1055049
มาลอยกระทงแถวนี้สิคะ มีประกวดนางนพมาศด้วยนะคะ เพียงพลิ้วได้ขึ้นเวทีด้วยนะคะ อิอิ ไม่ได้ไปประกวดหรอกค่ะ เป็นคนจัดงาน คริๆ
22 ตุลาคม 2552 19:43 น. - comment id 1055176
แวะมาเยี่ยมค่ะ
23 ตุลาคม 2552 15:01 น. - comment id 1055595
มาเยี่ยมเหมือนกันค่ะ ชอบลอยกระทงตรงที่ มีประกวดนางนพมาศน่ะค่ะ ชอบดูคนสวย อิอิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
