หนาวหนาวหนาวเหงาในใจหม่นหมอง สิ่งที่ปองเลือนดับลับสูญหาย เจ็บเจ็บเจ็บในใจแทบเจียนตาย ร้องฟูมฟายซึมเซาเศร้าอาดูร บาดบาดบาดปาดคว้านเป็นรอยแผล จะไขแก้อย่างไรให้หายสูญ ลึกลึกลึกนึกร้าวทวีคูณ มันทารุณทุกข์ทนทรมาน ฝืนฝืนฝืนยืนอยู่อย่างเข้มแข็ง แต่เรี่ยวแรงลางเลือนในสังขาร ทนทนทนอยู่บนความร้าวราน ในหมอกม่านแห่งความทุกข์ระทม ปิดปิดปิดเก็บกำอำพรางไว้ ไม่ให้ใครได้เห็นความขื่นขม เปิดเปิดเปิดรอยยิ้มพิมอารมณ์ เก็บความร้าวระทมไว้ในใจ ลาลาลาอำลาว่าลาก่อน จะอ้อนวอนฉุดรั้งอย่างไรไหว ไปไปไปไกลแล้วโอ้แก้วใจ จดเอาไว้ฝังแน่นความทรงจำ ขีดขีดขีดเขียนไว้ในบาดแผล ไม่เปลี่ยนแปรแม้ใครจะนึกขำ โง่โง่โง่งมงายในถ้อยคำ ตามเวรกรรมอำลาไม่รู้ลืม
เมื่อวาน 17 พ.ย. 2552 14:55 น. - ID 130679 
1182
2
0
18 พฤศจิกายน 2552 19:48 น. - comment id 1042647
ดีค่ะ...แวะมาชมกลอนสวยๆ
18 พฤศจิกายน 2552 20:04 น. - comment id 1044410
มาให้กำลังใจค่ะ
17 พฤศจิกายน 2552 16:29 น. - comment id 1065929
มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ บางทีถ้าได้ขีดๆเขียนๆหรือบอกใครสักคน มันอาจทำให้อะไรอะไรมันดีขึ้นก็ได้ค่ะ อิอิอิ
17 พฤศจิกายน 2552 19:12 น. - comment id 1065977
ต้องยกย่องตัวตนของตนก่อน ใจอย่าหย่อนชื่นชมสมสร้างเสริม ไม่มีลาตัวใดน้ำมันเติม กินมากเพิ่มกินเท่านั้นทันเทียมกิน รักจะพรากจากจะผลักเพราะไม่เห็น เป็นประเด็นเต้นไต่ไฟเคลือบหิน หินก็แตกแยกยังไงหินอยู่ดิน รักไม่บินจากไป..ไงก็ยัง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
