คำห่วงใยใยจึงพูดเพียงคนรัก พูดว่ารักมิพักต้องคิดถึง คิดถึงแล้วต้องคอยครุ่นคำนึง ถึงคนซึ่งห่างไกลหัวใจกัน หากบอกรักไปแล้วไร้คำตอบ ถึงอยากมอบเพียงใดไร้ความหมาย หากเก็บรักที่มีในหัวใจ คงไม่ได้สิ่งใดนอกจากรอ แต่ให้ทำอย่างไรมิอาจรู้ รู้แค่เพียงห่วงใยและเพียงขอ เป็นแรงใจจนกว่าเจอคนที่รอ แค่นี้ก็มากเกินจะเอ่ยคำ แค่ได้ห่วงมากเกินกว่าคนไหน แค่ได้เป็นคนนึงที่เคียงใกล้ ได้คิดถึงมากที่สุดกว่าใครใคร ถึงไม่ได้ใจจากเธอก็จะยอม อย่าถามเลยว่าห่วงจริงหรือปล่าว เธอคงเดาใจฉันได้ถูกเสมอ มีสิ่งหนึ่งคงไม่รู้อยากบอกเธอ ให้รู้ว่านานเพียงใดฉันก็รอ...
Saran 25 พ.ย. 2552 11:29 น. - ID 130897 
1173
2
0
25 พฤศจิกายน 2552 13:43 น. - comment id 1067895
หากคำว่ารักคือขนนกอันบอบบาง ฉันคงเป็นเจ้าของขนนกที่บางเบาที่สุด ที่ยังคงล่องลอยไปอย่างไร้ทิศทาง ชอบค่ะ ถ้าฉันมีปีก ขณะนี้ก็คงถูกมรสุมพัดพาไปอย่างไร้ทิศทาง กระมัง
25 พฤศจิกายน 2552 22:58 น. - comment id 1068069
เป็นกำลังใจให้นะครับ
26 พฤศจิกายน 2552 00:47 น. - comment id 1068098
คำห่วงพ้อล้อลมระทมนัก โอ้ความรักมันเป็นดั่งเช่นนี้ ไยทนมองปองเขาเศร้าฤดี ยากหลบลี้หนีไกลไฉนรอ กลอนเศร้าจังเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
