หน้าส่วนตัว
พอปมคลาย สายฝัน ก็พลันขาด
สุนีย์บาต ตัดรอน กร่อนเกลียวไหม
ที่ทอถัก รักกัน มั่นสายใย
รุ้งอำไพ ใส่กรอง รองน้ำตา
อันหยดน้ำ รินล้น จะหล่นรด
อารมณ์จด สวาท วาสนา
ไร้เสียแล้ว คนหนึ่ง ซึ่งเมตตา
มาบอกลา มา-กลาย คลายสัมพันธ์
ดอกขจร วอนว่า จะลาจาก
วังเวงพราก จากกัน วันคืนฝัน
ร่ำเจรียง เคียงรัก ภักดีกัน
ถึงคืนวัน บั่นหัก เสียแล้วฤา
เจ็บเอ๋ยเจ็บ ตรงใจ ที่ใจขาด
อาวรณ์วาด โหมพิษ ชีวิตหรือ
รักขมนัก จักจริง ดั่งเขาลือ
ใจที่ซื่อ โผซบ กลบหน้าดิน
ชื่อหรือสำคัญไฉน 24 ธ.ค. 2552 14:21 น. - ID 131643 
1570
4
0
24 ธันวาคม 2552 14:42 น. - comment id 1078542
24 ธันวาคม 2552 15:05 น. - comment id 1078554
ตัวติ๊ด ขอบคุณนะจ๊ะ ตัวติ๊ด ที่แวะมาเยี่ยม
24 ธันวาคม 2552 20:46 น. - comment id 1078644
ใจเอ๋ยใจ...ไยหวาดประหลาดนัก เสียดายรักหักกลางระหว่างฝัน ให้โหยหาอาวรณ์เคยอ้อนกัน ท่ามคืนวันหวั่นคว้างอย่างเลื่อนลอย
25 ธันวาคม 2552 07:43 น. - comment id 1078740
หวัดดีขอรับ...คุง สำคัญไฉน... (ฮาๆ...เรียกไปเรื่อยๆ...อิอิ...) ร้อนรุ่มรัก เรื้อร้าย สายฝัน เร้ารุ่มรัน...ฝันใกล้...สลาย เร่งรุ่มรัด...มัดฝืน...ขื่นกราย ราวรุ่มราย...สายฝัน...สั้นครอง รองรุ่มรัก...ทักถัก...รักก่อ รักรุ่มรอ...รักก่อ...บ่ หมอง ร้อยรุ่มรัก...โยงใหม่...สายทอง เรียบรุ่มรอง...ครองสาย...ฝันมี... กีรติ..เคยกล่าวไว้ว่า....ศรัทธามีที่ใด...ที่นั้น... มีฝัน....อิอิ... ไปดีก่า...
25 ธันวาคม 2552 10:14 น. - comment id 1078790
ปรางทิพย์เกิดแผลเจ็บ กลางใจ ที่ใจขาด มันไม่อาจ หยดยา รักษาหาย เป็นความแพ้ ที่ทน ก่อนจะตาย ชั่งมากมาย เกินรับ เหลือเกินแล้ว ขอบคุณจร้า ปรางค์ทิพย์
kirati
ไงๆ ก็ขอบคุง กะลังจายค่ะ ชอบกลอนคุณเหมือนกันนะเนี่ยะ แล้วไงเราจะได้เม้นท์กลอนคุณมั่งง่ะ หาหน้า เพ็จ คุง มะเจอง่ะ อยากอ่านกลอนคุณเต็มๆๆน่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
