กันนา

4 กุมภาพันธ์ 2553 22:34 น. - comment id 1096188

รักแท้แค่ลมพัดผ่าน
คือลำธารไหลเลยล่อง
ไฟรักใครลิ้มลอง
ต้องโศกหมองแทบทุกราย...

ไร่ผาสุก กาญจนบุรี

4 กุมภาพันธ์ 2553 23:04 น. - comment id 1096203

อย่างนี้ต้องรอลมหวลครับ พัดไปแล้วเดี๋ยวก็หวลกลับมา

คนกุลา

4 กุมภาพันธ์ 2553 23:09 น. - comment id 1096206

๐ หากคือรักและหวัง
อยู่ลำพังกับความเหงา
ทวนทางกางกั้นฝันสองเรา
เหมือนเมฆเทาทาทับดับสุรีย์
ราวราตรีคลี่คลุมฟ้าจนฝ้าฟาง...ฯ

มาอ่านบทกวีงามๆ ครับ

ป๋อง สหายปุถุชน

4 กุมภาพันธ์ 2553 23:11 น. - comment id 1096207

มามอบดอกไม้ครับ

มินตรา

4 กุมภาพันธ์ 2553 23:39 น. - comment id 1096236

เป็นกำลังใจให้นะคะ

แค่คิดว่าผิดเองและยอมเป็นเพียงสายลม
ก็น่าชื่นชมมากมายละค่ะ

บางคนรู้ตัวว่าแพ้
แม้ต้องถอยก็ยังทิ้งท้ายว่าจะคอยดู

ช่างทำไปได้...

ประทาน

5 กุมภาพันธ์ 2553 06:49 น. - comment id 1096255

คุณ..คมดาบนารีคนงามครับ

ความรักแม้เป็นเพียงลมแผ่วที่พัดผ่านมันก็มีควา-

-มสุขแล้ว..บางครั้งเราเรียกร้องไปมากกว่านี้ก็ไม่

ได้ครับ..

เข้ามาอ่านครับ

ครูกระดาษทราย

5 กุมภาพันธ์ 2553 07:40 น. - comment id 1096274

อรุณสวัสดิ์จ้า

ความจริงเธอแค่ผ่านมา

แต่ในอุราฉันยังเป็นมิตรที่ดั

นางฟ้าซานตาน...

5 กุมภาพันธ์ 2553 08:39 น. - comment id 1096303

ความจริงเป็นสิ่งไม่ตายคะ
บางครั้งความจริงก็เป็นเรื่องเจ็บปวดนะคะ
แต่เราก็ต้องยอมรับความจริง...ให้ได้
หลอกตัวเองบางทีมันก็มีแต่เจ็บนะคะ

มาอ่านเพราะจากน้องจ้า 

หมอกจาง

5 กุมภาพันธ์ 2553 08:50 น. - comment id 1096306

พัดผ่าน
หลงเหลือเพียงความหวานอันอ่อนไหว
ทุกราตรีทิ้งรอยไว้ในใจ
ที่อาจหวน-มาเจ็บใหม่ ในบางคืน

เหน็บหนาว
ทุกคราวทำได้เพียงทนฝืน
รอยช้ำทุกช้ำต้องกล้ำกลืน
ปลายตายังรื้นรื้นรอยน้ำตา

ตื่นจากฝัน
ความเป็นจริงคืนวันนั้นเหว่ว้า
ความรักเหมือนรอยสายลมพา
ที่พัดผ่านแผ่วมา แล้วจากไป..

เพียงพลิ้ว

5 กุมภาพันธ์ 2553 09:06 น. - comment id 1096314

ความจริงก็คือว่า พัดไปแล้วจะหวนกลับมาอีกในไม่นานค่ะ

คมดาบนารี

5 กุมภาพันธ์ 2553 10:16 น. - comment id 1096346

...คุณกันนา...
" ไฟรักใครลิ้มลอง..." นั่นสิคะ..แทบไม่อยากจะชิมอีกเลย.......คุณไร่ผาสุก กาญจนบุรี...
นู๋ไม่อยากให้หวนกลับมาแล้วค่ะ..นู๋ไม่อยากทิ้งคนนี้ ที่อยู่ข้าง ๆ นู๋ไป.......คุณคนกุลา...
มันไม่ใช่แค่เมฆเทา ๆ ธรรมดา ๆ น่ะสิคะ...เป็นเมฆที่มีประจุไฟเต็มที่ พร้อมจะทำปฏิกิริยาได้ทุกเมื่อ......คุณป๋อง สหายปุถุชน...
ขอบคุณสำหรับดอกไม้งามค่าๆๆๆๆ........คุณมินตรา...
อ๋อ ไม่หละค่ะ ไม่อยากให้มีใครปวดร้าวมากไปกว่านี้ค่ะ...ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ.....คุณประทาน...
ใช่เลยค่ะพี่ประทาน ยิ่งเรียกร้อง ยิ่งโหยหา เหมือนติดบ่วงค่ะ ยิ่งดิ้นยิ่งผูกมัดแน่นขึ้นอีก...แต่ตอนนี้เอาดาบฟันฉับขาดไปละค่ะ...555...คุณ..ครูกระดาษทราย...
ภาพน่ารักจังเลยค่ะ..มาเปิดดูตอนเช้า สดใสจัง..อรุณสวัสดิ์เช่นกันค่ะ......พี่นางฟ้า...
ทักทายค่ะพี่ ความจริงก็คือความจริงวันยันค่ำเน๊อะ.......คุณหมอกจาง...
ขอบคุณกลอนเพราะ ๆ นะคะ เพราะจริง ๆ ค่ะ......พี่กานต์...
ไม่เอาแล้วค่ะ.....ทรมานตายเลย......นู๋ดีขึ้นแล้ว ผ่านไปดีแล้วค่ะ.....

กุมภ์..ผู้ชายในสายลมหนาว

5 กุมภาพันธ์ 2553 10:28 น. - comment id 1096350

รักที่มันผ่านเข้ามาแล้วเราไม่ได้ครอบครอง แล้วในที่สุดมันก็ผ่านไป ขอให้คิดว่าไม่ใช่ของเรา รักแท้และเป็นรักของเราจริง ๆ และเป็นความรักที่จะไม่จากเราไปไหนมีแน่นอนครับ เป็นกำลังใจให้นะครับผม

กิ่งโศก

5 กุมภาพันธ์ 2553 13:30 น. - comment id 1096402

ดีแล้วที่ยืนด้วยตัวเองอย่างเข้มแข็ง
ใจแกร่งกายกล้าอะไรย่อมเผชิญสู้เสมอ
อุปสรรคนั้นมิอาจกันฉันและเธอ
ไม่พร่ำเพ้อสิ่งผ่านล่วงลับไป..


แวะมาเยี่ยมจ้า

virismara

5 กุมภาพันธ์ 2553 14:34 น. - comment id 1096417

อ่านแล้วซึ้ง 

(น้ำตาลหวาน)

5 กุมภาพันธ์ 2553 14:53 น. - comment id 1096418

น้องกาญ เขียนกลอนได้ดีอ่ะ
พี่พิมชอบๆๆๆๆ

ลูกหว้า

5 กุมภาพันธ์ 2553 15:56 น. - comment id 1096427

แกงเขียวหวาน

5 กุมภาพันธ์ 2553 16:54 น. - comment id 1096449

 ซึ้งมากเลยจ้า

น้ำตาพระอินทร์

5 กุมภาพันธ์ 2553 17:36 น. - comment id 1096459

อย่าเสียดายกับสิ่งที่สูญเสียไป
เพราะมันอาจไม่ใช่ของเรามาตั้งแต่ต้น

(ไม่ได้คิดเอง จำเขามาพูดอีกที 555)

อย่าคิดมาก อดีตผ่านไปแล้ว ทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอ เป็นกำลังใจให้ค่ะ...

ม่านแก้ว

5 กุมภาพันธ์ 2553 18:13 น. - comment id 1096469

คามจริงคือ...คิดถึงค่ะ 

นรสิริ

5 กุมภาพันธ์ 2553 19:29 น. - comment id 1096489

นั่นเป็นสัจธรรมค่ะ

หลี่เหม่ยจิน(ไม่ได้ lock in)

5 กุมภาพันธ์ 2553 21:09 น. - comment id 1096527

ประสบการณ์ครั้งนี้ทำให้เรามีจิตใจ
ที่เข้มแข็งขึ้นค่ะ...

เช่นเดียวกับ ...คมดาบนารี
ยิ่งโดนไฟเท่าไหร่..ดาบ(กระบี่)ที่หลอม
ขึ้นมายิ่งแกร่ง...เวลาหลอมกระบี่ต้อง
ใช้ทั้งความร้อนและแท่งเหล็กทุบตี
กระบี่จึงแกร่ง...คมเช่นกับ ...คมดาบนารี

ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ

แมวเหลือง

6 กุมภาพันธ์ 2553 02:52 น. - comment id 1096602

งามคำครับ

ครูพิม

6 กุมภาพันธ์ 2553 06:21 น. - comment id 1096605

."ลมต้องพัด..และราตรี..ต้องจากไป.."

เวลามีค่าเสมอ...อย่าให้สิ่งดีดี
หล่นหายไปกับสายลม..และยามรารตรี..

คมดาบนารี

6 กุมภาพันธ์ 2553 08:27 น. - comment id 1096606

...คุณกุมภ์..ผู้ชายในสายลมหนาว...
ค่ะ..มันคงไม่ใช่รักของเรา..พรหมลิขิตคงขีดเส้นไว้อย่างนั้นน่ะค่ะ.....คุณกิ่งโศก...
ขอบคุณที่แวะมานะคะ.. คนแกร่งก็ย่อมมีวันที่อ่อนล้า น้ำตาหล่น กันบ้างนะคะ......คุณvirismara...
ขอบคุณสำหรับดอกไม้งาม ๆ ค่ะ.....พี่พิม...
ดีใจที่พี่พิมชอบค่ะ......ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาเขียนกลอนมากนักค่ะ..งานยุ่ง..แถมจะสอบแล้วด้วย......ลูกหว้า...
แหม แวะเอารอยยิ้มมาเป็นพรวนเลย... ขอบคุณนะค้าๆๆๆ.....คุณแกงเขียวหวาน...
ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ...เห็นชื่อพี่แล้วหิวเลยหง่ะ.....แบบว่าชอบกินแกงเขียวหวานมากกกกก........พี่เล็ก(น้ำตาพระอินทร์)...
" อย่าเสียดายกับสิ่งที่สูญเสียไป เพราะมันอาจไม่ใช่ของเรามาตั้งแต่ต้น "
 เก็ตเลยค่ะ...ใช่เลย 
ขอบคุณพี่เล็กที่แวะมาฝากคำคมโดน ๆ ค่ะ......ม่านแก้ว...
คิดถึงเช่นกันค่ะ...งานยุ่งมั้ยคะ..พักผ่อนมั่งนะ.......คุณนรสิริ...
สัจธรรม..หนียังไงก็ไม่พ้นเน๊อะ...ขอบคุณที่แวะมาค่ะพี่......คุณหลี่เหม่ยจิน...
เปรียบเทียบซะเห็นภาพเลยค่ะ...
นั่นสิคะ..แล้วเราจะเจ็บน้อยลง จากประสบการณ์ที่ทำให้เราแข็งแกร่งขึ้นเน๊อะ...อ่านแล้วรู้สึกดีค่ะ ขอบคุณนะคะ......คุณแมวเหลือง...
อิอิ แบบว่าชอบแมว  ที่บ้านเลี้ยงแมวดำค่ะ ชอบแมวดำ....แต่แมวเหลืองก็ชอบนะคะ... ขอบคุณที่แวะมาชมค่ะ.....คุณ..ครูพิม...
สุดท้ายมันจะอยู่ในความจำค่ะพี่ ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ....

|| น้องหนม ||

6 กุมภาพันธ์ 2553 18:43 น. - comment id 1096780

รักต้องห้าม คือรักทอมหรือคะ 
หนูก็รักต้องห้ามเหมือนกันหนูรักคิมฮีชอล
แห่งวงซุปเปอร์จูเนียร์ค่ะ

คมดาบนารี

6 กุมภาพันธ์ 2553 18:56 น. - comment id 1096785

กำ !!!..ดูดิ๊ เด็กมานหาว่านารีอย่างเราแอบชอบทอม......

รักต้องห้าม ของพี่ คือรักคนที่เค้ามีเจ้าของแล้วและเราก็มีคนของเราแล้ว....ประมาณนั้นค่ะ....

น้องหนมรุ่นเดวกะน้องพี่แหละ...13-14 วัยสะรุ่น....ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทาย  

ช็อกโกแล็ต

15 กุมภาพันธ์ 2553 02:07 น. - comment id 1099926

ความรักมันห้ามกันได้ซะที่ไหนน

บางทีกว่าเราจะรู้ตัวว่ากำลังทำอะไร.. ก็รักไปแล้ว ฮิ้วว!!  ^^

ใจคนนี่คะไม่ใช่ก้อนหิน ไม่แปลกที่จะหวั่นไหว 

แต่..

ดีแล้วเนอะ ที่ผ่านมันมาได้

เพราะนัสว่า ทางเส้นนั้นมันก็ไม่ค่อยเรียบ น่าเดินสักเท่าไหร่

พี่กาญเก่งอยู่แระ

สู้ๆ

พี่กาญสู้ๆๆ



ป่ะ ไปตามหาคู่แท้กันดีกว่าค่ะ