สายเกินจะให้อภัย....

ฝันหวาน

แค่เพียงฉันเดินกลับมา
ฉันก็รู้ดีว่ามีเธอรออยู่และพร้อมอภัยให้เสมอ
แค่เพียงหันหลังออกจากชีวิตเขาฉันยังคงมีเธอ
และไม่ใช่เป็นแค่เพียงฝันเพ้อเจ้อกับการรอคอยเลื่อนลอย
แต่จนแล้วจนรอดฉันก็ยังหยุดนิ่ง
ไม่ก้าวออกมาจากบางสิ่งที่ทำให้หัวใจต้องเหงาหงอย
ยังคงจมอยู่กับเขาที่เต็มไปด้วยความเลื่อนลอย
กับความหวังเพียงเล็กน้อยและคราบลอยน้ำตาต่อไป
เพราะการเดินกลับมาหาเธอไม่ใช่เรื่องง่าย
ก้าวแรกที่ฉันเดินพลาดไปทำให้วันนี้ไม่อาจแก้ไข
รู้สึกว่าตัวเองเลวเกินกว่าที่จะได้รับการให้อภัยจากใครๆ
แม้เธอจะดีมากมายเท่าไหร่..แต่มันก็คงสายเกินไป..ที่ฉันจะให้อภัยและเปลี่ยนแปลงตัวเอง				
comments powered by Disqus
  • หว่ออ้ายหนี่

    8 เมษายน 2545 01:04 น. - comment id 44744

    อ่านแล้วก็เพราะดีคับ  แต่รู้สึกแต่ล่ะท่อนมันจะยาวไปหน่อย  เออ แล้วตกลง รู้สึกว่าตัวเองเลวเกินกว่าที่จะได้รับการให้อภัยจากใครๆ< ไปทำอะไรผิดไว้เหลอคับ  ยังไงก็ปลับความเข้าใจกันนะ  เอาใจช่วยนะ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน