สายลมเย็นพราวพร่างที่กลางฟ้า หยดน้ำตาร่วงหล่นปนความเหงา ความคิดถึงติดตรึงเช่นเป็นดังเงา สายลมมิปัดเป่าเศร้าเหลือใจ สายลมพัดเรื่อยฉิวระลิ่วผ่าน ความร้าวรานเจ็บจนเกินไหว สายลมรักเจือลมลวงทุกห้วงใจ รอบางใครมาโอบอุ้มให้ชุ่มเย็น สายลมความคิดถึงลึกซึ้งนัก คนเคยรักห่างหายไม่เคยเห็น มีชีวิตแต่หัวใจตายทั้งเป็น ความภักดีกลับเป็น..เช่นลมลวง.... หรือเห็นรักเป็นของเล่นเช่นลมว่า จึงร้างราหลบเร้นไม่เป็นห่วง เคยฟูมฟักมอบหัวใจให้ทั้งดวง กลับหลอกลวงทำร้ายใจให้ร้าวราน ในสายลมแฝงรอยคนคอยเหงา ในม่านเงาคืนวันอันแสนหวาน คงเหลือแค่ความทรงจำเป็นตำนาน ซ่อนสะอื้นสั่นสะท้านกลั้นน้ำตา
กระต่ายใต้เงาจันทร์ 22 ก.ย. 2553 21:40 น. - ID 137042 
1681
2
0
22 กันยายน 2553 22:28 น. - comment id 1158040
เห็นไม๊ล่ะ เหงาแล้วสิ ถ้าไม่วิ่งหนีก็ไม่เหงา อยากรู้ว่าทำไมหนีหนีทำไม(อ่านเม้นท์ว่าจะหนีไกล ๆ ง่ะ)
22 กันยายน 2553 23:07 น. - comment id 1158068
สวัสดีคะพี่กฤษ์ ตอบมาไวมากจนกระต่ายแปลกใจและงงคะ ก็แซวไปกันมาเล่นๆคะกระต่ายจะหนีทำไมคะเผลอๆพี่เป็นผู้หญิงหรือเป็นเพื่อนกระต่ายรึปล่าวก็ไม่รู้ ถ้าพี่เป็นโจรก็ว่าไปอย่างคะ....เหอๆๆ..... ปล.ไปอ่านเห็นว่าชอบเล่นซ่อนแอบนี่...แน่จริงหาให้เจอดิ,,,,,,,,
23 กันยายน 2553 07:52 น. - comment id 1158088
สายลมเหงา...ลมปลายฝนต้นหนาวนี่ยิ่งเหงานะครับ
23 กันยายน 2553 14:00 น. - comment id 1158203
สวัสดีคะคุณอินสวน ใช่คะยิ่งลมของการเริ่มต้นแห่งฤดูหนาว ช่างเงียบเหงาและดูอ้างว้างเศร้าสร้อยชอบกล
25 กันยายน 2553 09:05 น. - comment id 1158535
เพราะจังครับ เศร้าได้ใจเลย
25 กันยายน 2553 19:23 น. - comment id 1158660
เหงามากเลยค่ะ สายลมบางครั้งก็พัดพาความชื่นใจ แต่ในบางคราว..ก็หอบเอาความเหงามาด้วย .................................................................. แต่ช่วงนี้พี่กระต่ายไม่ต้องเหงาแล้วนะคะ เพราะกลอนของนู๋อ่ะ..โดดขึ้นไปหาพี่กระต่ายบนดวงจันทร์แล้วอ่ะค่ะ ฮี่ๆๆๆ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
