อินสวน

28 ตุลาคม 2553 22:32 น. - comment id 1164836

กลอนไพเราะมากครับ
แต่คล้ายว่าจะเศร้าไปนะครับ
น้องโป้งอยากได้ดาวดวงไหนบอกพี่นะครับพี่จะเก็บมาให้ครับ

โป้งแปะ

28 ตุลาคม 2553 22:56 น. - comment id 1164845

พี่อินสวนครับ ถ้าหากว่าเด็ดดอกไม้แล้วสะเทือนถึงดวงดาวละก็ ผมก็มิอาจขอร้องให้พี่อินสวนเอื้อมสอยดาวให้ผมหรอกครับ เพราะไม่รู้ว่าถ้าเราสอยดวงดาวลงมาแล้ว จะมีสักกี่หมื่นโลกธาตุกันนะ ที่สะท้านสะเทือนไกล จริงมั้ยครับ
ผมจึงได้แต่เฝ้ารอให้ดาวดวงริ้วร่วงมาเองไงครับ จะได้ไม่เกิด BUTTERFLY EFFECT นิ

การัณยภาส

29 ตุลาคม 2553 01:38 น. - comment id 1164862

เป็นกลบทที่ไพเราะมากค่ะ ชอบบทสุดท้ายมากที่สุด

แจ็คกี้ วิคตอเรียซิเครต

29 ตุลาคม 2553 01:41 น. - comment id 1164866

หวัดดีครับ...

ได้ของเล่นใหม่ให้ลองอีกแล้ว...จะลองแต่งตาม
แบบนะครับ...

คุณชายเหงา

29 ตุลาคม 2553 02:10 น. - comment id 1164893

สวัสดีครับคุณสุริยันต์ จันทราทิตย์
เป็นกลบทที่ไพเราะมากครับ
ขอจำแบบไปหัดแต่งนะครับ...

Gemini58

29 ตุลาคม 2553 04:03 น. - comment id 1164904

สวัสดีคะ คุณสุริยันต์ จันทราทิตย์
เก่งจังคะ...ชื่นชมมาก

ครูกระดาษทราย

29 ตุลาคม 2553 07:07 น. - comment id 1164925

Beautiful....

ภัคพล

29 ตุลาคม 2553 08:27 น. - comment id 1164945

สวัสดีครับพี่สุริยันต์
ไพเราะมากครับ เก็บดาวมาให้ได้นะครับพี่ อิอิ

(น้ำตาลหวาน)

29 ตุลาคม 2553 08:50 น. - comment id 1164947

กลบทเป็นอะไรที่ใช้คำได้เก๋ไก๋น่ารักมากๆ 
พิมอาจใช้คำพูดไม่ถูกค่ะ  แต่ชอบอ่านนะค่ะ 

ทิพย์โนราห์ พันดาว

29 ตุลาคม 2553 09:03 น. - comment id 1164950

เฝ้ารอวันดาวริ้วร่วงจากทรวงฟ้า
รอเวลาดาวพรายเพื่อคลายหม่น
รอดาวคืนแนบอุรานะหน้ามล
ขอเป็นคนหนึ่งช่วยอำนวย...แรงใจ

แวะมาดื่มดำอรรถรสในบทกลอนค่ะหวานจัง
กลอนบทนี้ แวะมาเยี่ยมค่ะ

คนเดียวกัน

29 ตุลาคม 2553 10:21 น. - comment id 1164982

อ่านกลบทหงส์สะบัดปีกนึกถึงตัวเองและทีมในดวงใจแล้วเศร้าครับ

จอบอ

29 ตุลาคม 2553 10:27 น. - comment id 1164987

 เยี่ยมไปเลยค่ะ

แก้วประภัสสร

29 ตุลาคม 2553 10:37 น. - comment id 1164992

ฟ้าเริ่มสางเริ่มจางกระจ่างฟ้า
ยอดภูผาภูซ้อนสะท้อนหวิว
แลต้นไม้ใบหญ้าพัดพาปลิว
ล่วงเป็นทิวเป็นแถวตามแนวทาง


อิ..ให้คะแนนด้วยเจ้าค่ะ

ราชิกา

29 ตุลาคม 2553 10:13 น. - comment id 1165002

**  พราวลมพัดลมพราวสกาวจิต
หนาวยิ่งคิดยิ่งหนาวทุกคราวฝัน
เธอเพียงคอยเพียงเธอเพ้อรำพัน
ค่ำคืนวันคืนค่ำร่ำอาวรณ์.....ฯ

เป็นกลบทที่ไพเราะมากค่ะ...ขอลองฝึกสักนิด.คงไม่ว่ากันนะคะ...

cicada

29 ตุลาคม 2553 10:52 น. - comment id 1165014

ยอดเยี่ยมเลยค่ะ จารย์พี่โป้ง...
แซมขออนุญาต  ไปต่อไว้ในกลอน "เคว้งคว้างหลางหาว" ของแซมนะคะ.....
พี่โป้งช่วยไปตรวจงานให้แซมด้วยนะคะ..(อย่าลืมให้เกรดแซมด้วยนะ...)

ขอบคุณที่คอยหาสิ่งสวยงามมาแบ่งปันค่ะ....

แซม

โอ้ละหนอ

29 ตุลาคม 2553 11:11 น. - comment id 1165022

พจนา ForLife

29 ตุลาคม 2553 11:22 น. - comment id 1165024

อ่านแล้วทั้งเหงาทั้งหนาวเลย ไพเราะมากครับ   

สุริยันต์ จันทราทิตย์

29 ตุลาคม 2553 12:10 น. - comment id 1165039

 ดีครับการัณยภาส
ชอบเหมือนกันเลยครับ ผมก็ชอบบทสุดท้ายมากที่สุดเพราะตรงกับชีวิตจริงครับ
 น้าแจ็คกี้ครับ
หายไปนานคงสบายดีนะครับ ขอบคุณที่จะนำกลบทผมไปหัดลองแต่งนะครับ
 คุณชายเหงาครับ
ขอบคุณมากครับ ยินดีที่รู้จักครับ
 คุณเจมี่ฯครับ
ขอบคุณมากครับ ผมก็ชื่นชมคุณในฐานะที่คอยติดตามผลงานผมตลอดครับ
 คุณครูกระดาษทรายครับ
ภาพสวยมากครับ ชอบครับ
 ดีครับน้องนิว
ของบางอย่างเราก้ได้แต่เฝ้ามองดีกว่าครับ ปล่อยเค้าให้สว่างนำทางใครหาย ๆ ฅนดีกว่าเนอะ
 คุณพิมครับ
แค่คุณมาอ่านกลบทผมก็ดีใจมากแล้วครับ
 ทิพย์โนราห์ครับ
ชอบกลอนของคุณมากครับ ขอบคุณที่แต่งให้กำลังใจครับ
 ราชิกาครับ
คุณแต่งได้ยอดเยี่ยมเลยครับ
 ชายกบครับ
ชีวิตนี้ยังมีหวังนะเพื่อน เป็นกำลังใจให้เพื่อนเสมอครับ
 จอบอ ครับ
ขอบคุณที่มาปรบมือให้ครับ ซาบซึ้งมากครับ
 คุณแบมครับ
แบบว่ายังไม่ตรงฉันทลักษณ์กลบทครับ ลองดูใหม่นะครับ ฉันทลักษณ์ของกลบทนี้คือ
1 2 3 2 1 6 7 8  ครับ ตัวเลขแต่ละตัวแทนตำแหน่งคำในวรรคครับ
 ดีครับคุณแซม
ถ้ามาเวลาจะไปเยี่ยมชมครับ
 โอ้ละหนอครับ
ขอบคุณมากครับ คิดถึงนะ
 ชายพจน์ครับ
ขอบคุณมากครับที่สัมผัสได้

cicada

29 ตุลาคม 2553 12:57 น. - comment id 1165077

ทีแซมเขียนกลอน ไม่เห็นชมว่า "แหร่ม"
(แปลว่าไรก็ช่างเถอะ  แต่ฟังเหมือนดี...)




แซม

White roses

29 ตุลาคม 2553 13:09 น. - comment id 1165082

แวะมาอ่านกลอนเพราะๆค่ะ...

แก้วประภัสสร

29 ตุลาคม 2553 14:35 น. - comment id 1165101

แสงพร่างพราวพร่างแสงแห่งความหวัง
ทอข้ามฝั่งข้ามทอพอเหลือบเห็น
ทางข้างหน้าข้างทางระหว่างเป็น
หวังหมายเช่นหมายหวังได้ดั่งใจ

ยื่นมือหมายมือยื่นสุดฝืนสั่น
หนาวอกหวั่นอกหนาวปวดร้าวไฉน
ผ่านทางเปลี่ยนทางผ่านสะท้านใจ
เนื้อนอกในนอกเนื้อหาเชื่อกัน

เย้...เต็มร้อย 

สุริยันต์ฯ

29 ตุลาคม 2553 17:10 น. - comment id 1165122

 คุณแซม
ของคุณแซมน่ะเยี่ยมไง
 กุหลาบขาวครับ
ขอบคุณมากครับ
 คุณแบมครับ
สุด ๆ ไปเลยครับ

กระบี่ใบไม้

29 ตุลาคม 2553 20:02 น. - comment id 1165151

อู้หูวววว์ ไพเราะมากเลยขอรับ ทั้งบทกลอน ทั้งภาพและเพลงประกอบฉาก อลังการงานสร้างมากเลยขอรับ เยี่ยมๆๆๆ

เฌอมาลย์

29 ตุลาคม 2553 22:11 น. - comment id 1165197

เรื่องกลบทต้องขอหลีกทางให้อย่างไวเลยค่ะ

ยอดเยี่ยมมากเลยค่ะ

ปาลิน

30 ตุลาคม 2553 06:08 น. - comment id 1165286

อ่านเพลินเลยค่ะ

ขอมาชื่นชมด้วยคนนะคะ

Gemini58

30 ตุลาคม 2553 05:17 น. - comment id 1165303

โอ๊ย...อยาก 
ชื่นชมเจมี่ฯในฐานะที่คอยติดตามผลงานคุณมาตลอด แสดงว่าเจมี่ฯแต่งกลอนห่วยแตก...แหง๋แก๋เลย(ล้อเล่น)

กิ่งโศก

30 ตุลาคม 2553 12:28 น. - comment id 1165393

สุดยอดครับท่านสุริยันต์  ซูฮก

ป๋อง สหายปุถุชน

31 ตุลาคม 2553 10:21 น. - comment id 1165729

แวะมาเยื่อมเยือนท่านสุริยันต์
กลอนไพเราะมากครับ
แต่งได้ยอดเยื่อม

ระพินทร์

31 ตุลาคม 2553 10:51 น. - comment id 1165753

งามแท้กลอนแท้งามยามได้อ่าน
ชื่นจิตปานจิตชื่นรื่นอักษร
จรดวรรคถ้อยวรรคจรดทุกบทตอน
ชาญเชิงกลอนเชิงชาญในงานวรรณ.

พริ้งไพเราะ ไม่มีใครเหมือนครับ.

:)