เห็นคอนกรีตเทรวมตัวเป็นก้อนใหญ่
แต่มองใจของคนเล็กนิดเดียว
ทั้งดวงใจคนเทบางเพียงเสี้ยว
เพียงนิดเดียวน้องนั้นยังไม่มอง
ให้กระไรทำไฉนใจหยุดปอง
คอนกรีตกองต้องบดทับยับดวงใจ
แม้นแผ่นดินหินชาติจะแข็งนัก
ใช้เครื่องจักรแลกำลังทะลุไหว
แต่ดวงใจนวลน้องนางทานทนไซร้
จะหาจักรเครื่องใดทั้ง...ในโลก
ใจแข็งโป๊ก ขุดไม่ไหวขอลาที
คนเป็นช่างหนักทุกวันช่างปวดหัว
ช่างหวาดกลัวจะช่างมันก็ไม่ไหว
จะช่างพูดจะช่างคิดก็ชั่งใจ
ช่างปะไรไม่เป็นไร....ช่างรักเธอ
29 ตุลาคม 2553 10:32 น. - comment id 1164989
อยากเห็นใจนายช่าง..ที่คลั่งแค้น
หรือเห็นใจคุณแฟน..ที่พลั้งเผลอ
ทุกบทกลอนย้อนยอก..เหมือนหลอกเบลอ
หวั่นนะเออ..อาชีพช่างชอบนั่งเทียน .......
กลอนมันพาไปนะครับท่าน

29 ตุลาคม 2553 10:58 น. - comment id 1165016
มาเป็นกำลังใจให้คุณช่าง...
ขอผัดขี้เมาหนึ่งที่ เส้นใหญ่นะเจ้าคะ...
แซมค่ะ

29 ตุลาคม 2553 13:59 น. - comment id 1165097
งั้นเดี๋ยวผมนั่งเทีนผัดขี้เมาไปเลยนะครับ ขอบคุณครับที่แวะชมคร๊าบ

29 ตุลาคม 2553 19:52 น. - comment id 1165147
แวะมาอ่านกลอนขอรับแต่ข้าน้อยนี่ใครใครก็เรียกว่า "ช่างเถอะ" ขอรับ

30 ตุลาคม 2553 03:39 น. - comment id 1165281
สวัสดีครับคุณธ.ธนา ผมเห็นชื่อกลอนนึกว่าจะเศร้าสะอีก...เอิ๊กๆ พออ่านแล้วกลุ้มใจแทนนายช่างเลยครับ.. ผมว่าเป็นรักแบบฮาๆ นะครับ... เป็นกำลังใจให้นะครับ

31 ตุลาคม 2553 10:41 น. - comment id 1165738
ช่างรักเธอ คำนี้ ราชบัณฑิตเตรียม รับรองเป็นแสลง ฮิตได้เลย แปลกแต่ เพราะ อ้ะนะครับ. :)

31 ตุลาคม 2553 10:52 น. - comment id 1165759

1 พฤศจิกายน 2553 22:21 น. - comment id 1166071
ตามใจชั่งมังเหอะ หุหุ

1 พฤศจิกายน 2553 23:19 น. - comment id 1166083
ขอบคุณทุกกำลังใจและทุกความเห็นนะครับ แล้วอย่าลืมมาใช้บริกาวรถไฟฟ้าใต้ดินเส้นใหม่นะคร๊าบ
