ฤาผืนแผ่นดินนั้นจะสั่นไหว เพียงเพราะลมปากใครที่ไหนนั่น ถ้าเรารักจริงแท้แน่นิรันดร์ ไม่มีวันหรอกที่มีห่างไกล ฤาว่าผืนน้ำนั้นจักแห้งเหือด มีรอยเลือดรอยน้ำตาโถมบ่าไหล มาชะล้างรักสกาวของเราไป เหลือแต่ความหมองไหม้ในดวงตา ฤาว่าผืนฟ้านี้ไร้ที่รัก เจ้าจึงผลักไสส่งลงใต้หล้า หรือไม่รักข้าแล้วแก้วชีวา จึงตัดสร้อยเสน่หาข้าเช่นนี้ เมื่อเรายิ่งห่างเหินเมินหน้ากัน รักเรานั้นก็ยิ่งออกวิ่งหนี เมื่อใกล้กันแต่ไม่เคยเอ่ยวจี ก็เหมือนมีกำแพงกั้นเรานั้นไกล หันหน้ามาพูดกันสักครั้งเถิด เรื่องที่เกิดหากเพราะว่าข้าหวั่นไหว ทำให้เจ้าปวดร้าวเศร้าดวงใจ ข้าขอโทษเจ้าโปรดให้อภัยกัน เห็นแก่รักเราเถิดหนายอดยาหยี จะไม่มีอีกแล้วแก้วจอมขวัญ ข้ามั่นรักเจ้านี้เท่าชีวัน โปรดยกโทษให้กันนะที่รัก!
เปลวเพลิง 13 ม.ค. 2554 01:46 น. - ID 138727 
2130
3
0
13 มกราคม 2554 06:45 น. - comment id 1179388
สวัสดีครับ คุณเปลวเพลิง
13 มกราคม 2554 09:00 น. - comment id 1179410
คำขอโทษโปรดเก็บฉันเจ็บช้ำ การกระทำเธอนั้นพลันตรงข้าม รักสวยหรูหวังเคียงเพียงนิยาม ฝันงดงามย่อยยับดับเพราะใคร ช้ำยิ่งนักรักให้สิ้นไร้ค่า ตอบแทนมาคือช้ำจิตร่ำไห้ คำขอโทษเธอเอ่ยเผยความนัย ขืนเชื่อไปคงช้ำระกำทรวง
13 มกราคม 2554 14:39 น. - comment id 1179470
แวะมาบอกน้องโจว่า ไม่ยกโทษให้หรอก !คริคริ
13 มกราคม 2554 17:12 น. - comment id 1179514
ถึงคุณคนนั้นผู้เกี่ยวข้อง ได้โปรดยกโทษให้คุณเปลวเพลิงด้วยครับ
13 มกราคม 2554 22:32 น. - comment id 1179580
@คุณหนังสือ สวัสดียามค่ำคืนครับ @คุณสะเรเต ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ @คุณปาลิน ใจร้ายจัง @คุณสีเมจิก ขอบคุณคร้าบ
14 มกราคม 2554 10:01 น. - comment id 1179613
.......... จะเอ่ยคำขอโทษสักกี่ครั้ง ฉันก็ยังให้อภัยเธอมิได้ เมื่อเธอทำฉันปวดรวดร้าวใจ ขอโทษกันทำไมมันง่ายไป
14 มกราคม 2554 14:53 น. - comment id 1179660
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
