ไอฝน ปนน้ำตา

ครูทิพย์วลี ศรีคนกลอน

๐มองท้องฟ้า คราดึก พิรุณสาด
หทัยมาศ ล่องลอย ตามไอฝน
มาชะล้าง ความโศก ชราดล
อุ่นไอฝน ปนหวาน สะท้านทรวง
๐มองฟ้าแลบ แสบโศก เศร้าสุขสันต์
ฤทัยทัน ล่วงหล่น กลางเวหา
มองฟ้าแลบ แสบโศก ถึงลูกตา
เหม่อมองฟ้า คราใด คิดถึงนวล
๐พิรุณหยด หยาดฟ้า ครายามดึก
ฤทัยนึก ถึงอนงค์ คงสงสัย
เพลานี้ อนงค์ ไปกลับใคร
ดวงฤทัย ข้าตรม สุดฤดี
๐พิรุณหยด หยาดฟ้า น้ำตาไหล
ดวงฤทัย เศร้าโศก ตรมหนักหนา
มองพิรุณ หยดลง ใต้หลังคา
ฤทัยข้า หวลคิด ถึงแต่นาง
๐หอมไอดิน กลิ่นฝน ละล่องลิ่ว
ฤหัยปลิว ล่องลอย คลอยความฝัน
นั่งหลับตา มองฟ้า แลดวงจันทร์
หอมกลิ่นฝัน ไอฝน ปนน้ำตาฯ				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน