คนที่ไม่รู้จัก

กระบี่ใบไม้

คนที่ไม่รู้จัก
ฉันอยากบอกเธอยิ่งนักให้เธอรู้ว่า
ตุ๊กตาหมีที่เธอสวมกอดตลอดเวลา
ฉันซื้อให้วันรับปริญญา...ของพวกเรา
คนที่ไม่รู้จัก
ดอกไม้ที่เธอเคยใช้ปักแจกันเก่า
ฉันขวางรถขายดอกไม้เจ็บไม่เบา
อดีตกาลนานเนา(สมัยเรียน)
คนที่ไม่รู้จัก
ต้นไม้ต้นที่เรารักยังไม่เปลี่ยน
แค่สูงขึ้นตามเวลาที่หมุนเวียน
เด็กสองคนเคยหนีเรียนใต้ร่มมัน
ในวันนี้เธอจำฉันไม่ได้
อุบัติเหตุนั้นคงร้ายสะเทือนขวัญ
เธอเหม่อมองฉันเหมือนคนไม่รู้จักกัน
แต่ฉันรู้จักเธอนั้นทุกวินาที
ไม่สิ...เธอคงเคยรู้จักฉัน
ตุ๊กตาหมีตัวนั้นยังอยู่กับเธอนี่
ดอกไม้แห้งช่อนั้นเธอยังเก็บไว้ทั้งปี
ต้นไม้ต้นนี้เธอเหม่อมองมันอยู่ทุกวันเวลา
เธอไม่เคยพูดคุยกับใคร
เธอมองผ่านฉันไปเหมือนสิ่งไร้ค่า
เธอคงอยากจะย้อนวันเวลา
แต่ฉันอยากบอกกับเธอว่า...ฉันรักเธอ...
คนที่ไม่รู้จัก
ฉันยังคงรู้จักเธอเสมอ
แหวนหมั้นวงนี้อาจจะไม่ได้สวมนิ้วเธอ
แต่มันสวมอยู่ในใจเสมอ...ตราบฉันนี้ยังมีลมหายใจ
คนที่ไม่รู้จัก
เธออาจไม่รับรักฉันวันนี้ได้
แต่เธอก็ยังคงรักฉันตลอดไป
เธอจะรู้จักฉันหรือไม่...ฉันไม่แคร์