แม้เป็นนกปีกหักยังรักบิน ยังมุ่งจินต์ ไม่ฟังแม้แต่คำห้าม หมื่นคำปลอบ หรือจะย้ำแสนคำปราม ไม่สนความคำเหล่านั้น ดันทุรัง จะหารักแม้ในที่ไม่มีรัก จะพิงพักในผืนดินที่สิ้นหวัง จะคงรักด้วยเศษใจใกล้ภินท์พัง จะอยู่ยั้งประทังใจไม่ยอมตาย สารรูปสกปรกนกลากปีก หัวอกฉีกใจช้ำชา แววตาหาย ขาดริ้วๆคือเศษฝันพันตามกาย มองไม่คล้ายเป็นสิ่งที่มีหัวใจ ดื่มกินน้ำตาต่างอาหาร ยิ่งร้าวราน ถะถั่งหลั่งรินไหล ยิ่งกินกลับมาเติมตรมสะสมไป จากน้ำใส ในวันนี้มีเลือดปน อย่าปลอบฉันเลยหนา ขออย่าปลอบ ทำความชอบกับคนนี้ไม่มีผล เมื่อสิ้นรักก็สิ้นค่าราคาคน โปรดอย่าสนคนไร้ค่าอย่าได้แล อย่าเหนี่ยวรั้งยั้งไว้ในคำห่วง อย่าเหนี่ยวหน่วงใส่คำหวานสมานแผล อย่าได้ให้หางตามาเหลียวแล เดี๋ยวโรคแพ้รักจะไพล่ไปเปื้อนเธอ
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน 18 พ.ย. 2554 14:55 น. - ID 142609 
2524
0
0
20 พฤศจิกายน 2554 15:05 น. - comment id 1215523
ชอบจัง..
23 พฤศจิกายน 2554 11:39 น. - comment id 1215782
.......... เมื่อเธอกินน้ำตาต่างอาหาร มันร้าวรานซานซมถึงขมขื่น ความเจ็บปวดตอกย้ำเหลือกล้ำกลืน น้ำใสรื้นจึงมีสีเลือดปน เธอเป็นนกปีกหักเพราะรักห่าง ถึงเคว้งคว้างอย่างไรเธอไม่สน ถูกหยามเหยียดสิ้นค่าราคาคน จึงอับจนซมเซากับเงารัก เพราะดวงตาเธอหลับไม่รับรู้ อีกสองหูระบมตรมทุกข์หนัก ไม่ยอมแม้หลับนอนเพื่อผ่อนพัก ติดกับดักปลักหลุมที่สุมใจ ฉันเคยเกี่ยวเหนี่ยวไว้ด้วยใจห่วง ฉันเคยท้วงเธอนั้นฟังหน่อยไหม รักอาจมีค่ายิ่งกว่าสิ่งใด แต่มิใช่ใครที่มีรักลวง ดูดวงดาวพราวฟ้าคราลาลับ ยังหวนมาประดับกับแดนสรวง แต่เมื่อเธอถูกเหน็บจนเจ็บทรวง ยังถามทวงถึงเขาฉันเศร้าใจ เธอมัวแต่รอคอยรักลอยเลื่อน วันคล้อยเคลื่อนเดือนผ่านกาลสมัย จวบจบดินสิ้นฟ้าสุราลัย จะรู้ไหมใครที่มีรักจริง ....................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
