บันดาลใจจากกลอนคุณ din ที่บอกว่า ไม่เหมือนเดิม พระเอกลิเก ขี้น้อยใจหรือจะง้อ เลยขอกระหน่ำซ้ำเข้าไปอีก.. 555 ตอนหลับตา หลับอย่างคนช่างฝัน ตื่นตาฉัน พลันกลับกลายคล้ายคนเศร้า รักในฝันลอยคว้างอย่างบางเบา ตื่นตาเรา น้ำใสๆไหลออกตา คนเหงาเดินเศร้าโศกในโลกเหงา เดินเหมือนเราก้าวย่างไปข้างหน้า ด้วยสองเท้าย่างย่ำไปในทุกครา แต่เหมือนว่าทุกก้าวย้ำย่ำบนใจ เพราะเดินไปในทางที่ร้างจาก แม้รักมากต้องพรากกันให้หวั่นไหว ต้องหักจิตบิดให้จบกลบเกลื่อนไป ต้องลืมใคร ด้วยใจจินต์ไม่สิ้นจำ เหมือนกับฝันทุกฝัน มีวันจบ แม้อยากพบ ก็ได้แต่แค่เพ้อพร่ำ กรีดเลือดใจจารึกผนึกคำ เอาความช้ำมาย้ำชัดให้ตัดใจ
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน 18 มี.ค. 2555 14:48 น. - ID 143994 
1474
0
0
23 มีนาคม 2555 18:17 น. - comment id 1228081
.......... ในโลกแห่งความฝันอันไพจิตร เธอมีสิทธิ์คิดอย่างคนช่างฝัน โลกความจริงเลือนหายสลายพลัน เหลือคุณค่าอันใดให้จดจำ เมื่อความฝันทุกฝันถึงวันจบ เธอก็พบความซมตรมจนหนำ ยอมกรีดเลือดจารึกผนึกจำ ให้รักมันทิ่มตำอย่างจำเป็น เธอก้าวไปในโลกของคนโศก วิปโยคเร้ารุกจนทุกข์เข็ญ น้ำใสไหลจากตาพาลำเค็ญ คือประเด็นชี้ให้ไกลจากกัน เมื่อเส้นทางรักเรามันเฉาอับ จะมัวปรับหัวใจทำไมขวัญ ปล่อยทุกสิ่งลอยคว้างระหว่างวัน หากลืมมันเสียบ้างไม่คว้างตรม เราต่างเดินในทางที่ร้างจาก การพลัดพรากจากกันมันขื่นขม จารจารึกผนึกถ้อยร้อยอารมณ์ อย่าให้คมพิษสวาทมันบาดใจ ................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
