ฉันผู้มีความรักเต็มหัวใจ จะเคียงข้าง/ห่างไกลใช่อุปสรรค แม้นกี่หมื่นปีแสงไกลยังใกล้นัก ฉันจึงปล่อยให้รักได้เดินทาง เพราะความรักนั้นอยู่เต็มหัวใจ คืนจะมืดเพียงไหนยังใสสว่าง ดาวจะยังสวยงามท่ามฟ้ากว้าง ถึงแม้ความอ้างว้างมาเยือนใจ ดังนั้นฉันจึงได้เรียนรู้ ดาวสวยงามมีอยู่เกินนับได้ และความรักมากมีค่าเพียงใด เมื่อความรักเดินทางไกลไปจากทรวง ถึงเธอผู้จากไปอย่างไร้รัก และถอดทิ้งแหวนสลักถ้อยบางท่วง- คำสัญญาไร้ค่าเพียงคำลวง สิ้นไร้ซึ่งความหวงห่วงอาทร นิรันดร์กาลรานไปเพียงใจห่าง ดุจสายลมโชยบางนั้นจางผ่อน ความชิดใกล้เผาใจจนรุ่มร้อน เธอจึงถอนคำมั่นในสัญญา ดังนั้นเธอจึงจรจากไป กลับแปรเป็นคนใหม่กลายแปลกหน้า จะกี่คำฉุดยื้อซื้อเวลา เพียงรอกาลเทียบท่าพาเธอไกล
กวีปกรณ์ 10 ก.ค. 2555 09:12 น. - ID 144981 
1036
3
0
10 กรกฎาคม 2555 12:25 น. - comment id 1237783
ฉันจึงปล่อยให้รักได้เดินทาง ไปกับวันอันอ้างว้างอันอ่อนไหว ฉันผู้มีความรักเต็มหัวใจ เธอผู้จากไปอย่างไร้รัก ขอยืมสามบาท
11 กรกฎาคม 2555 16:44 น. - comment id 1237823
พี่อนงค์นาง: คุณลำไยเข้าชอบเอาผลไม้มาฝากกรเสมอ เพราะเค้ารู้ว่ากรทานไม่เป็น อะครับ แล้วแม่กะพ่อเค้าชอบทานก็เลยซื้อไว้ให้ท่านอะคับ
10 กรกฎาคม 2555 15:44 น. - comment id 1237891
จากแต่กายใช่ใจจากไปด้วย ใจแทบม้วยด้วยกายไกลห่างหาย อยู่ด้วยทุกข์ใช่อยู่สุขสบาย ลมหายใจไร้แรงแผ่วรวยริน นั่งนับวันคืนผ่านเนิ่นนานนัก ด้วยใจภักดิ์ใช่แข็งแกร่งดั่งหิน ถูกความเศร้าหงอยเหงาเข้าเกาะกิน ใจแทบสิ้นสลายไกลห่างเธอ มองดาวเดือนเคลื่อนคล้อยลอยลาลับ ยังวนกลับคืนมาหาเสมอ ดั่งชีวิตเราสองต้องพบเจอ ฉันและเธอเคียงข้างอย่างดาวเดือน ****************************************** สวัสดี คุรกวีปกรณ์ เข้ามาอ่านบทกลอนของคุณแล้วรู้สึกประทับใจ ขออนุญาตฝากบทกลอนไว้ในกระทู้ของคุณ ขอบคุณค่ะ
10 กรกฎาคม 2555 15:59 น. - comment id 1237892
ฉันยังอยู่ตรงไหน ไม่ได้ไปไหน.. เพราะ...ไม่มีที่ไป
10 กรกฎาคม 2555 16:00 น. - comment id 1237893
ฉันยังอยู่ตรงนี้
10 กรกฎาคม 2555 16:18 น. - comment id 1237898
^_^ ความรักไม่ไปไหนหรอกค่ะ อยู่ใกล้ๆกระมัง ลองหาดูอีกที อาจจะหาไม่เจอตอนนี้ มืด ไฟดับ
10 กรกฎาคม 2555 17:13 น. - comment id 1237912
10 กรกฎาคม 2555 17:50 น. - comment id 1237920
คุณจอบอ: ยืมสามบาท คืนสามบทนะ เหลืออีก 2 บท กลับมาต่อด้วย ^^ คุณปาหนัน: ขอบคุณครับ ทั้งคำชื่นชมและบทกลอนเลย ^^ คุณลำไย: ไม่มีที่ให้ไปเพราะชอบขยันเอาผลไม้มาให้ตลอดละนี่ คุณผิดอีกเฮ้อ: ตรงไหนอะคับคุณเพียงพลิ้ว: ความรักอยู่ในใจนี่แหละครับ คงหาที่ไหนไม่ได้เท่าในใจของเรากระมังครับ คุณดาหวัน:
10 กรกฎาคม 2555 17:50 น. - comment id 1237921
วันนึงเคยมีอยู่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ต่อมาเธอหายไป ที่เคยเต็มอยู่มันขาดไปทันที ... เศร้านะครับท่าน
10 กรกฎาคม 2555 18:05 น. - comment id 1237927
10 กรกฎาคม 2555 18:06 น. - comment id 1237929
......... ฉันยังอยู่ตรงนี้นะที่รัก ยังจมปลักกับวันอันหมองไหม้ อยู่ตรงนี้ตรงที่ไม่มีใคร รอบางใครมาเยือนเหมือนดังเดิม .............
10 กรกฎาคม 2555 18:13 น. - comment id 1237931
คุณสีเมจิก: จริงครับ เศร้ามากๆ
10 กรกฎาคม 2555 18:21 น. - comment id 1237935
กินข้าวเย็นยังกระเหรี่ยง วันนี้มีสับประรดหวานมากกก กินด้วยกันมะ
11 กรกฎาคม 2555 12:39 น. - comment id 1238007
คุณแมงเม่า: เศร้าต้องแบบนี้ครับ คุณ din:
ตรงใจมากครับ "รอบางใครมาเยือนเหมือนดังเดิม" คุณลำไย: มะวานซื้อมาละ 5 หัว 50 บาท แต่ไม่กินหรอกให้พ่อกะแม่กินน่ะ
11 กรกฎาคม 2555 16:28 น. - comment id 1238055
น่ารักตรงที่ให้พ่อกับแม่กิน นะน้องนะ
11 กรกฎาคม 2555 17:17 น. - comment id 1238063
ชอบชื่อเรื่องมาก พออ่านเนื้อหาแล้วโดนสุด ๆ เลยครับ
12 กรกฎาคม 2555 07:26 น. - comment id 1238102
เปี่ยมรัก เปี่ยมใจ ..แต่ไร้เธอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
