อยู่ทุ่งนาป่าเขาลำเนาพฤกษ์
อยู่ยามดึกฟ้าสางสว่างใส
ถึงยามเย็นมิเว้นแม้ยามใด
ความเสียใจยังจาบัลย์นิรันดร
ครั้นยามดิ่งนิทราถึงคราหลับ
เธอเหมือนกับใกล้ชิดอยู่ติดหมอน
ยามอยู่เพียงโดดเดี่ยวเปลี่ยวอาวรณ์
ให้สังหรณ์เธออยู่เคียงคู่กาย
ถึงยามตื่นยามนอนมิซ่อนเร้น
ยังแนบเน้นสารพางค์มิห่างหาย
สองเราชิดสนิทแนบแอบอุ่นอาย
ชั่วฟ้าดินสลายมิคลายรัก
The Absent One
Wherever I may be
In the woods or in the fields
Whatever the hour of day
Be it dawn or the eventide
My heart still feels it yet
The eternal regret.
As I sink into my sleep
The absence one is near
Alone upon my couch
I feel his beloved touch
In work or in repose
We are forever close.
(Mary, Queen of Scots, 7/8 Dec 1542 – 8 Feb 1587)
1319
2
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
