ยิ้มอิ่มแก้มแย้มยั่วทั่วลานบ้าน
ส่งเสียงหวานอ่านกลอนท่อนสั้นสั้น
ที่เพิ่งแต่งวิบแวบแบบทันควัน
บทประพันธ์ชื่อ "เคลิ้ม" เริ่มถักทอ
"เธออุทธรณ์หรือเปล่า เราฉงน
เราเป็นคนจงใจหรือไรหนอ
ใครจะตั้งจุดประสงค์ได้ลงคอ
ทำอี๋อ๋อพอเคลิ้มเริ่มที่ใคร
หรือว่าเราพลั้งเผลอทำเธอเคลิ้ม
มิรู้เริ่มคดีนี้ตรงไหน
แล้วที่เรานั่งยิ้มอย่างอิ่มใจ
เกิดขึ้นได้อย่างไร ใครหนอทำ
หรือว่าเป็นเพราะเธอเผลอร่วมด้วย
หรือเราช่วยคนละครึ่งจึงน่าขำ
แบ่งเท่าเท่า เจ๊ากันไปไม่ต้องจำ
แค่ลำนำคำว่า เคลิ้ม เริ่มลีลา "
แย้มแก้มอิ่มยิ้มหยอกดอกกล้วยไม้
ซึ่งอยู่ใกล้ "พุทธชาด วาสนา"
"กาซะลอง" มองเห็น แอบเล่นตา
"พระเจ้าห้าพระองค์" งงกับเรา
ยิ้มอิ่มแก้มแต้มใจไหวระรื่น
เหมือนมีคลื่นกรุ่นกรุ่นไออุ่นเป่า
โลกแสนสวยอวยพร่างลมบางเบา
มิอยากเดาว่า"เคลิ้ม " เพิ่มอีกคน
( ขอบคุณ ค่ะ คุณคนกรุงศรี ที่กรุณาคอมเมนต์
ว่าเมากับเคลิ้ม ไม่เหมือนกัน ฉันจึงตัดข้อความ
ในวงเล็บออกค่ะ)
1630
2
4
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
