เศษซากความคิดถึง

มาโนช

คิดถึงรอยยิ้มที่แสนหวาน
คิดถึงกังวานเสียงที่สดใส
คิดถึงแววตาที่จริงใจ
คิดถึงความเป็นไปเราทั้งสอง
     ความคิดถึงมีค่ามากนักหนา
วันเวลาผันผ่านตามครรลอง
ความคิดถึงเพิ่มค่ากำลังสอง
เข้าครอบครองเต็มล้นดวงกมล
     หมายมอบหอบความคิดถึงมาให้เธอ
พอได้เจอเธอเพ้อเหมือนต้องมนต์
ความคิดถึงที่มีค่ามากเหลือล้น
คงไม่พ้นเพียงเศษหินถมใจจม				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    11 มิถุนายน 2545 22:29 น. - comment id 55329

    ดีกว่าไม่มีใครให้คิดถึงนะคะ
  • ข้าวปล้อง

    11 มิถุนายน 2545 23:15 น. - comment id 55340

    นั่นสิมีคนให้คิดถึงคงดีกว่านะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน