ละครเก่าๆ

zonkung

ฉันนั่งอยู่ตรงนี้
ดูละครที่มีอยู่ตรงหน้า
บทแสดงทุกอย่างที่เตรียมมา
เต็มไปด้วยทุกลีลาการเสียใจ
...............................
น้ำตาเธอไหลรินมาให้เห็น
แต่ใจเธอที่เลือดเย็นซ่อนไม่ได้
ปิดไม่อยู่รอยยิ้มความดีใจ
เมื่อเธอเห็นใครอีกคนใกล้เข้ามา
................................
เป็นว่าฉันเข้าใจเธอทุกสิ่ง
และคนถูกทิ้งไม่อยากอยู่เสนอหน้า
บทสุดท้ายที่เหลืออยู่คือบอกลา
เอามา  บทนี้ ฉันเล่นเอง				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    12 กรกฎาคม 2545 23:49 น. - comment id 60605

    อืม...ละครชืวิต ลิขิตด้วยใจ
  • ข้าวปล้อง

    14 กรกฎาคม 2545 01:08 น. - comment id 60774

    ก้อดีนิน่า
  • ละอองน้ำ

    12 สิงหาคม 2545 11:59 น. - comment id 66656

    รู้สึกว่าบทนี้(กลอนน่ะ)ประณีตกว่าบทอื่นที่อ่าน
  • ละอองน้ำ

    7 กันยายน 2545 18:16 น. - comment id 74205

    ชอบนะ
    รู้สึกถึงทั้งความรู้สึกและการกระทำ...
    
    ชอบกลอนของซนที่เป็นตัวของตัวเองดี

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน