มองแผ่นฟ้าสีเทาแล้วเศร้าใจ ความสดใสหายไปที่ไหนเสีย เหนื่อยแสนเหนื่อยเหนื่อยหน่ายด้วยใจเพลีย น้ำตาเคลียคลอเคล้าเร้าอารมณ์ ไม่มีแสงแห่งรักจากฟากฟ้า ใจอ่อนล้ากล้ำกลื่นความขื่นขม ไม่มีแล้วแววฟ้าน่าเชยชม ความระทมเกาะกินสิ้นหัวใจ น้ำตาาฟ้าลาลงตรงสู่โลก สายลมโบกพัดภินท์สิ้นสงสัย ความโศกศัลย์พันตูสู้กับใจ ความสดใสต้องสลายพ่ายราตรี ความรู้สึกเย็นชาน่ากลัวมาก ความรู้สึกพลัดพรากจากตรงนี้ มันเป็นหนึ่งมุมมองของชีวี อยากจะมีสักคนคนห่วงใย มวลปักษิณบินเรียงเคียงคู่ฟ้า มวลมัจฉาว่ายอยู่คู่น้ำใส มวลบุปผาพรั่งพรูคู่พฤกษ์ไพร แต่หัวใจไร้รักลำบากจริง
รินทรัฏฐ์ 24 ส.ค. 2545 16:15 น. - ID 21167 
707
5
0
24 สิงหาคม 2545 16:27 น. - comment id 69807
ตามมาอ่านคะ...เพราะมากๆเลยคะ เยี่ยมเลยคะ!......
24 สิงหาคม 2545 16:41 น. - comment id 69810
ไพเราะมากครับ
24 สิงหาคม 2545 18:29 น. - comment id 69841
ใจเย็นๆ โลกนี้ ยังมีรัก ทําใจพัก ให้สบาย ยามหลับไหล เห็นมั้ยนั่น ดวงดาว อยู่ไกลๆ คอยเป็นใจ ให้เธอ เข้มแข็งพอ
24 สิงหาคม 2545 21:38 น. - comment id 69919
ก็ไปตามหารักสิ ได้ไม่ต้องมานั่งเศร้าอยู่อย่างนี้
25 สิงหาคม 2545 10:01 น. - comment id 70014
ถ้าเรียนรู้ที่จะอยู่กับตัวเองให้ได้ ก็ไม่ลำบากหรอกนะ
25 สิงหาคม 2545 14:22 น. - comment id 70070
เพราะค่ะ รินท
25 สิงหาคม 2545 14:23 น. - comment id 70073
เหมือนกันเลยค่ะ ชีวิตชั่งเศร้าอะไรเช่นนี้ ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ
26 สิงหาคม 2545 18:31 น. - comment id 70514
กลอนบทนี้ฟังดูแล้วเหงาจังเลยอ่ะค่ะ..อย่าเหงานะคะ..ทะเลดาวม่ะอยากเห็นใครๆๆเหงา..ทะเลดาวจะเป็นกำลังใจให้พี่รินทรัฎฐ์สู้ๆๆต่อไปนะคะ...........
28 สิงหาคม 2545 15:53 น. - comment id 71017
พราะมากครับ
5 ตุลาคม 2545 13:46 น. - comment id 83934
ขอบคุณทุกคนที่มาเป็นกำลังใจให้ครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
