วันและคืนยิ่งทำให้ใจฉันเหงา พกความเศร้าพาอ้างว้างตามทางฝัน บนเส้นทางที่ไร้ใครห่วงใยกัน ทางเส้นนั้นที่ฉันเดินอยู่เดียวดาย ขาดแม้เงาไม้ใหญ่ให้พิงพัก ไร้แม้รอยความรักยังสลาย มีเพียงรอยน้ำตามาละลาย หลั่งเป็นสายธาราพาเหงาใจ บนเส้นทางเส้นนี้ที่ฉันเดิน ไม่มีความเพลิดเพลินที่หวังไว้ มีแค่เพียงเสียงสะอื้นของหัวใจ ไม่มีใครเดินเคียงข้างสักครา ใจฉันเหงาใจฉันเศร้าใจฉันเหนื่อย ใจฉันเมื่อยอ่อนแรงใจฉันล้า บนเส้นทางสายเหงาเศร้าอุรา คนไร้ค่าได้แต่เดินเพียงคนเดียว บนเส้นทางสายนี้ที่ฉันเหงา ไม่มีเขาไม่มีเธอฉันเปล่าเปลี่ยว ยังมีฉันเดินอยู่เพียงคนเดียว คนโดดเดี่ยวเดินลดเลี้ยวไปตามทาง บนเส้นทางสายเหงาที่ฉันอยู่ ไม่มีคู่เดินไปคอยเคียงข้าง บนเส้นทางคล้ายเส้นไหมใยบางบาง ฉันอ้างว้างหงอยเหงาและเศร้าใจ บนเส้นทางสายนี้ที่ฉันเศร้า เสียงลมครางเหงาเหงาใบไม้ไหว ฝนน้ำตาหล่นมาที่กลางใจ ขาดแม้ใครจะเดินเคียงคู่กัน บนเส้นทางที่ดูสวยแต่แสนเหงา ลมเบาเบากระทบยิ่งเหมือนฝัน แต่ความเหงาคือความจริงเหมือนทุกวัน เพราะว่าฉันขาดคนข้างกายา ใครหนอใครห่วงใยฉันสักครั้ง สิ่งที่หวังสิ่งที่คอยตามหา แต่สุดท้ายก็ไม่ได้อะไรคืนมา นอกเสียจาก...น้ำตา...จากความเศร้าใจ
windsaint 24 ก.ย. 2545 07:39 น. - ID 23094 
980
11
0
24 กันยายน 2545 08:00 น. - comment id 79866
สื่อได้ดีมากจ๊ะ...เหงาตามเลย
24 กันยายน 2545 08:08 น. - comment id 79871
หากวันคืนสะอื้นตื่นด้วยใจเหงา มีความเศร้ารุมเร้าสุดหม่นหมอง บนเส้นทางช่างโดดเดี่ยวไร้ใครปอง ขอให้มองเหลียวหลังครั้งยังมี ร่มไม้ใหญ่แผ่กิ่งใบให้ไพศาล สุขสราญพานพบบรรจบที่ หากต้นไม้ใหญ่นั้นบังเงาดี มีหรือที่จะหลั่งไหลสายน้ำตา เพราะว่าทางที่เดินเผชิญโชค วิปโยคบอบช้ำเกินสรรหา ใจเอ๋ยใจอ่อนล้าเหลือระอา เปรียบดั่งคนไร้ค่ามาบ่นไป เจ้าลม..ตั้งใจสอบนะ อย่าเอาแต่แต่งกลอน รอให้ปิดเทอมก่อน
24 กันยายน 2545 09:50 น. - comment id 79888
นานะ...เค้าจาเดินเป็นเพื่อนตัวละกัน ดีแล้วหล่ะหนูจ๋า เคยได้ยินบทนี้ม๊ะ... ..อยู่เดียวเปลี่ยวกาย ทั้งสบายและสนุก ...อยู่สองครองทุกข์ ไม่สนุกและไม่สบาย ฮ่าๆๆๆ
24 กันยายน 2545 09:58 น. - comment id 79892
อืมม...!! นานๆจาเหงพี่ลมเศร้า+เหงาสักครั้ง บรรยายฟามเศร้าได้ดีค๊า อ่านแล้วเศร้าป่ะด้วยเลย...T-T ++ อุอุ..พี่สุภมงคล คอยเปงเพื่อนคงม่ะเหงาแล้วค๊า...
24 กันยายน 2545 10:02 น. - comment id 79894
สงสัยได้อาจารย์ดี.....งานนี้ยาวววว..9 บท ช่างเหอะ...อ่านหนังสือแล้วเครียด...ปล่อยออกเสียมั่ง...สมองจะโปร่งนะแม่ครู....
24 กันยายน 2545 10:59 น. - comment id 79921
ให้ไคริไปเดินเป็นเพื่อนไหมครับ...คิคิ จะคอยอ่านกลอนของกังหันลมต่อไป ...นะครับ
24 กันยายน 2545 12:04 น. - comment id 79966
โคลอน: ขอบคุณครับ อัลมิตรา : วันและคืนตื่นมาใจยังเหงา จิตโศกเศร้าเคล้าน้ำตายิ่งพาโศก เหงาหัวใจยิ่งแล้วหนาวต่อโลก น้ำตาโศกเพราะโลกที่น่ากลัว กว่าจาปิดเทอมก็นู่น หลังเอนท์ อกแตกตายพอดีศิษย์พี่ ขอแต่งกลอนคลายเครียดก่อนไปอ่านหนังสือละกัน เลขยากจริงๆ สังคมก็ยาก แง่มๆ หิวด้วย สุภมงคล : อยู่คนเดียวสนุกแค่ชั่วครู่เท่านั้นแหละ แล้วความเหงาก็จะตามมา ปลาทู : กะลังเหงาๆบวกกะหิว เด๋วก็กินปลซะเลยนี่ แง่มๆๆ ก็จะให้อ่านแล้วเศร้านี่นา สดายุ : อาจารย์ดีอะสิ สั่งการบ้านยังไม่ได้ส่งเลย ติดๆไว้ก่อนนะ นกกระดาษ : คอยอ่านนะครับ วิจารณ์ด้วยสิ อย่าอ่านอย่างเดียว
24 กันยายน 2545 14:26 น. - comment id 80023
อืมม.....เศร้าเนาะ.......(ก็วิจารย์แย้วอ่ะ).....เงออ
24 กันยายน 2545 14:32 น. - comment id 80035
ปุ๊กเศร้าจังนะจ๊ะวันนี้.........อย่าเศร้าเลยนะ กำลังใจมาแล้วพร้อมความห่วงใยด้วยล่ะ
24 กันยายน 2545 16:14 น. - comment id 80125
เศร้าครับ แต่เศร้าเพราะทำสอบไม่ได้อะ อิอิอิอิ
24 กันยายน 2545 20:34 น. - comment id 80278
หากเธอเหงาไม่มีใคร หากวันใดเธออ่อนล้า เพื่อนคงนี้ขอยืนข้างเธอ....................... มาเป็นกำลังใจให้ น้อง ปุ๊ก Windsaint นะคะ พี่สาวมาให้กำลังใจนะคะ ตั้งใจสอบนะคะ
26 กันยายน 2545 22:27 น. - comment id 81254
เจ้าลมนี่ขี้เหงาเนอะ มาๆ เค้าจามาเดินเป็นเพื่อน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
