เสียงฝนโปรยปราย ร่วงหล่นเป็นสายจากเมฆสีดำย่ำแย่ ไม่รู้เหมือนกันว่าท้องฟ้าก็ขี้แย เหมือนคนขี้แพ้อย่างฉัน ไม่รู้ว่าท้องฟ้าต้องร้องไห้เพราะใคร แต่เป็นเธอที่ทำน้ำตาไหลจากใจฉัน ถึงจะเพราะอะไร...ฉันกับฟ้าก็คงไม่ต่างกัน เพราะน้ำใสๆที่ไหลออกมานั้น มันหนักพอๆกัน...ทุกๆวันจากใจ
ฮัตคุง 7 ต.ค. 2545 23:39 น. - ID 23993 
839
4
0
8 ตุลาคม 2545 00:20 น. - comment id 84916
หยดหนึ่ง น้ำตา พรั่นรัก มากนัก กว่าฝน ล้นหล้า เสียงเครือ ครวญคร่ำ นำมา มากกว่า เสียงฝน หล่นโปรย ขอเป็นกำลังใจให้ครับ ต่อง ต้อง ksg
8 ตุลาคม 2545 07:24 น. - comment id 84952
ขออณุญาตเก็บบทกลอนไว้นะครับ เพราะม้าก มาก....
8 ตุลาคม 2545 08:02 น. - comment id 84964
อย่าให้น้ำที่ริบขอบตาไหลเอ่อล้นมาท่วมใจ และอยากช่วยภาวนา อย่าให้ฟ้าเศร้าเกินไป เพราะทุกครั้งที่ฟ้าเศร้า อาจมีคนเหงาเกิดขึ้นมาทุกทุกนาที มาเป็นเพื่อนนั่งยามเธอเหงา
9 ตุลาคม 2545 18:41 น. - comment id 85580
ฟ้าไม่เคยอั้นฝน โปรยปรายร่วงหล่นขนาดไหน ฝนซาฟ้าก็สางหมอกจางไป ฟ้าก็กลับมาใสเหมือนทุกวัน ทุกคนต้องเคยร้องไห้ ร้องจนพอใจแล้วก็ยิ้มซะ
9 ตุลาคม 2545 18:43 น. - comment id 85582
อ่าโทษ ออกจากระบบแล้วเลยไม่ได้ลงชื่อ
12 ตุลาคม 2545 14:50 น. - comment id 86757
=ชอบมากค่ะ ขอน่ะ ตัวเองงงงงงงงง อิอิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
