สุดท้ายแล้วใช่ไหม หมดใจที่จะอดทนกับฉัน เธอจึงขีดเส้นกำหนดระหว่างกัน จึงบั่นทอนความฝันที่เหลือ...ไปให้ใคร เหนื่อยและล้าแล้วสินะ จึงแสดงทีท่า...บอกว่าผลักไส อยากรู้นัก....... ว่าใครสร้างกฏแห่งความผูกพันและเยื่อใย ทำไมนะทำไม..... คำๆนั้นมันใช้ไม่ได้...สำหรับเธอ
ฮัตคุง 6 เม.ย. 2547 02:27 น. - ID 50427 
1711
3
0
6 เมษายน 2547 02:38 น. - comment id 242171
เศร้าจัง เพราะดีค่ะ
6 เมษายน 2547 09:16 น. - comment id 242199
หวัดดีคร๊าบ..พี่ฮัต กลอนยังหวานเหมื๊อนเดิม..แต่วันนี้หวานปนเศร้าแฮะ คิดถึงคับพี่..หายไปนานเลยนะ.. ^_^
6 เมษายน 2547 13:34 น. - comment id 242276
...เพราะจังค่ะ .. . ^___^
6 เมษายน 2547 20:56 น. - comment id 242461
หน้าส่วนตัว
..น้านจิคะ...ใครน๊า..สร้างกฏ..
..กำหนด ..ขีดเส้น ..ความผูกพัน..
มัยร่า ..ต้องกั้น..ทางฝัน...
มัยฯ..ต้องห้าม..มีกัน ..มัย?สร้างเส้นกั้น ..ฉันกับเธอ....
..บทกวี .. ไพเราะมากเลยคะ..
สื่อ..ความรู้สึก ..
..เหงา .. และผูกพัน...
เรน..แวะมา ..ชื่นชม..นะคะ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด