หน้าส่วนตัว
ลมลู่ลิ่วพริ้วพรายผ่านสายน้ำ
ตาปีฉ่ำชื่นใจหาไหนเหมือน
วิบแววดาวสกาวพ้อล้อเพ็ญเดือน
ยามมาเยือนเดียวดายชายชลธี
ค่ำแสนหนาวร้าวอารมณ์จากลมเหนือ
พร่างพราวเมื่อเมฆพรายฉายรังสี
ให้คิดถึงดอกฟ้าสุมาลี
คอยวันที่หลั่นฟ้ามาให้เชย
คะนึงหามาลีศรีจากสรวง
แสนหนักหน่วงโหยไห้แล้วใจเอ๋ย
คราหน่วงหนาวอารมณ์ลมรำเพย
อย่าละเลยให้เศร้าเพราะเฝ้ารอ
ถ้าวันใดพร้อมพรากจากชั้นฟ้า
เกิดเมตตาให้สอยอย่าลอยล่อ
จะโลมรื่นชื่นใจเสียให้พอ
แนบพะนอฝังกายชายตาปี.
พรระวี 23 ต.ค. 2545 22:19 น. - ID 24928 
808
10
0
23 ตุลาคม 2545 22:22 น. - comment id 90622
ขอบคุณปีกฟ้า กรุณาให้หารูปเองมาใส่ได้ จะได้หลากหลายสวยงาม
23 ตุลาคม 2545 22:34 น. - comment id 90632
ว้าว...ภาพสวยเข้ากับกลอนดีจังค่ะ
23 ตุลาคม 2545 22:45 น. - comment id 90641
เห็นด้วยกับพี่โคลอนคะ กลอนเพราะมากๆเลย ภาพก็สวยมากๆเลยคะ ..!!
23 ตุลาคม 2545 23:08 น. - comment id 90658
เพราะครับ
23 ตุลาคม 2545 23:13 น. - comment id 90662
รูปสวย กลอนไพเราะ ข้อคิดดี อ่านแล้วสุขใจค่ะ มาให้กำลังใจพี่ชาย นะคะ
23 ตุลาคม 2545 23:15 น. - comment id 90666
With you are my thoughts and they flutter around you. They say they are homesick they will suffer being here no more. With you are my thoughts and they do not wish to n leave they say that in all the world, it is the most beautiful place. they say that you hold them inextricably, your have, by your glances, burned up their wings.
23 ตุลาคม 2545 23:18 น. - comment id 90668
แงแงแง ลืมล็อกอิน แถมลืมใส่ชื่อ แงแง ไอดาโฮ่ๆๆๆๆๆๆๆ
23 ตุลาคม 2545 23:18 น. - comment id 90669
การรอคอยการผลิบานของดอกไม้ ก็เปรียบได้ดั่งรอรักประจักษ์จิต รักแรกเริ่มเพิ่มรักทีละนิด เปรียบชีวิตพิศมัยในกานดา โอ้คนดีเปรียบดั่งดอกไม้งาม โอ้นงคราญทรามวัยไร้เดียงสา แม้โฉมยงนงนุชบุษบา แม้กานดามาให้ใจพี่คอย
23 ตุลาคม 2545 23:20 น. - comment id 90671
แงแงแง ลืมล็อกอิน แถมลืมใส่ชื่อ แงแง ไอดาโฮ่ๆๆๆๆๆๆๆ
23 ตุลาคม 2545 23:21 น. - comment id 90673
การรอคอยการผลิบานของดอกไม้ ก็เปรียบได้ดั่งรอรักประจักษ์จิต รักแรกเริ่มเพิ่มรักทีละนิด เปรียบชีวิตพิศมัยในกานดา โอ้คนดีเปรียบดั่งดอกไม้งาม โอ้นงคราญทรามวัยไร้เดียงสา แม่โฉมยงนงนุชบุษบา แม่กานดามาให้ใจพี่คอย ++++++++++++++++++++ ปล. ตอนแรก พิมพ์ผิดค่ะ มาแก้ค่ะ
23 ตุลาคม 2545 23:33 น. - comment id 90678
ชอบรูปคั๊บสวยดี และก็กลอนด้วย เพราะมากคั๊บ
24 ตุลาคม 2545 08:47 น. - comment id 90744
{``-_-}{-``-}{-_-``}
24 ตุลาคม 2545 08:58 น. - comment id 90750
ชอบทั้งรูปทั้งกลอนเลย
24 ตุลาคม 2545 10:47 น. - comment id 90773
ครวญ........ วสันต์ลาพาแมกไม้เริงร่ายฝน สายลมบนปนหอมอวลย้อมยวนขวัญ ราตรีหนาวฝนร่วงกราวแก้วร่วงพลัน ถอดใจฝันวันฝนลาฟ้าสะเทือน.... ตาปีเอ๋ยเคยเชยชิดสนิทแนบ ไออุ่นแอบอาบทรวงห่วงใดเหมือน มาวันนี้ตาปีเศร้าราวรอเยือน ตามติดเตือนเยือนเสน่หาของตาปี..... ดวงดอกฟ้าแขวนรอท่าใครกันหนอ หลอกให้รอพ้อให้หลงแล้วพรากหนี จำปีหวานบานคลี่โศกรอนานปี รอคนดีที่ไกลห่างอ้างว้างรอ... อยากร่วงพรูสู่อ้อมแขนแทนแขวนฟ้า กระซิบว่าอย่าห่างหายคล้ายหลอกล่อ ชั่วชีวีที่ผ่านมาทุกข์เกินพอ ขอแค่ขอเคียงใจกายตราบวันตาย..ชายตาปี
24 ตุลาคม 2545 14:47 น. - comment id 90807
มีแต่กลอนหวานๆ ไพเราะจังเลยค่ะ สาวบ้านนา แต่งกลอนเพราะจัง นะคะ อิอิ....มาให้กำลังใจ พี่ พรระวี ค่ะ
24 ตุลาคม 2545 21:29 น. - comment id 90895
ขอบคุณเช่นเคย เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆทุกท่านที่เมตตาสนับสนุนให้แรงใจเสมอมา
24 ตุลาคม 2545 22:43 น. - comment id 90937
มอบแด่เพื่อนในยามยาก.. เธอดั่งเทียนทองส่องชีวียามที่ฟ้ามืดสนิท ฉันต่อติดลิขิตฝันวันฟ้าใส เธอคือหวังคือพลังฝันฝากใจ งามดวงใจใครไหนเล่าจะเท่าเธอ.. เทียนในใจดวงน้อยค่อยค่อยริบริบหรี่ มาวันนี้กลับมีฝันสนองเสนอ ได้เขียนงานสานฝันมอบแด่เธอ ใช่ใจเพ้อละเมอไปในโลกจริง.. เคยท้อแท้สิ้นไร้สลายฝัน เคยเสียขวัญเสียใจไหวหวั่นยิ่ง เคยรานร้าวไกลห่างทางรักจริง เคยอยากทิ้งสิ่งสวยงามถูกหยามใจ.. ราวตะวันนำทางสร้างรอยสุข ฉันลบทุกข์ลืมเศร้าเคยร้าวไหว เรียนรู้โลกลืมโศกให้อภัย.. เริ่มต้นใหม่ ในวันนี้ ไม่มีแล้ว ไม่เหลือแล้ว ความทรงจำที่ตอกย้ำที่ซ้ำรอย..คอยหลอนใจขอลืมเลือน....
25 ตุลาคม 2545 06:31 น. - comment id 90980
ไพเราะ.. และสวยงาม..ในความรู้สึกค่ะ..
29 ตุลาคม 2545 11:33 น. - comment id 92154
*^___^*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
