หนักเกินไปแล้ว ปีกแห่งรักโบยบินไม่ไหวแล้วอ่อนล้า ฉันเหนื่อยและหนาวเหน็บหมดสิ้นศรัทธา หลงอยู่ในห้วงแห่งรักเวลานานนับปี อยากซุกตัวนอนอยู่ในอ้อมกอดของเงาจันทร์ เอนกายอยู่อย่างนั้นหยุดลงในค่ำคืนนี้ เพราะชินชาแล้วกับความพ่ายแพ้ที่มี อยากขยับถอยหนี..... กับภาพที่หลับตาแต่ละทีเป็นเธอ
ฮัตคุง 4 พ.ย. 2545 21:14 น. - ID 25568 
694
4
0
4 พฤศจิกายน 2545 21:29 น. - comment id 93623
อ้าวว. . .นายฮัตคุง. . . จาขยับหนีเค้าทำไมล่ะ + + + แหม ! ! อย่าเพิ่งเหนื่อย โอม เพี๊ยง ! ! สู้ต่อไปนะจ๊ะ อ้อมกอดของจันทร์ ก้อ ไม่อุ่นเท่ากะอ้อมกอดของ แม่มดน้อยหรอก อิ อิ ( อา ไร กาน หว่า + + + ชัก จะ งง)
4 พฤศจิกายน 2545 21:35 น. - comment id 93624
ฉันเป็นเช่นธิดามาจากเดือน ยินเธอเหมือนร่ำเรียกเพรียกถึงฉัน มีเรื่องใดใช้ทำย้ำบอกพลัน หรือใครนั้นทำเธอเพ้อไม่จาง อ๋อ!เห็นแล้วคนซ่อนบ่อนใจหรือ เธอยึดถือไว้ไยให้หมองหมาง ฉันจะเสกให้ภาพนั้นพลันลาง หายครวญครางเจ็บเศร้าใต้เงาจันทร์ ปิ๊ง!.....จงลืมความช้ำซะ ~^_^~
5 พฤศจิกายน 2545 06:25 น. - comment id 93664
ท่านป้ามาปลอบน่าจะหายดีแล้วนะ
5 พฤศจิกายน 2545 09:21 น. - comment id 93679
เหอๆๆๆ...ฮ่าๆๆๆ....thank you แม่มดน้อย ขอบคุณ...แม่มดใหญ่..เจ้าป้า อิๆๆๆ....ลืมไม่ได้...ละอองน้ำ
8 พฤศจิกายน 2545 14:56 น. - comment id 94405
อิอิอิ พี่ฮัต เดี๋ยวจะแผลงศรให้ใหม่ล่ะกันน่ะค่ะ คนที่พี่รัก และคนที่เค้ารักพี่อ่ะ อิอิอิ
8 พฤศจิกายน 2545 15:01 น. - comment id 94410
กอดจันทร์แล้วหายเหงารึป่าวค่ะ จะได้ไปกอดด้วยคน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
