*-**อยากให้ภูเขาเล็กลงกว่านี้ ท้องฟ้าที่มีก็ให้พอเอื้อมไหว ผืนน้ำไม่เวิ้งว้างจนเกินไป หนทางไม่กว้างไกลจนใจกับใจไม่อาจสัมผัสกัน *-**แต่ภูเขาก็ไม่เล็กลงไป ท้องฟ้าเคยกว้างใหญ่เท่าไรก็เท่านั้น ผืนน้ำก็ยังคงเวิ้งว้างเฉกเช่นทุก ๆ วัน ระยะทางยิ่งกางกั้นยิ่งแสนไกล *-**กลัวความคิดถึงจะถูกแทน กลัวคนที่หวงแหนจะรอไม่ไหว กลัวว่ากว่าที่ตัวฉันจะกลับไป ทั้งเธอและหัวใจอาจจแปรไปไม่อยู่รอ *----++++++-----*-------++++----*-----++++----*
AU>>di>>TION 5 พ.ย. 2545 20:17 น. - ID 25617 
595
2
0
6 พฤศจิกายน 2545 16:39 น. - comment id 93948
เพื่อน เพื่อน thaipoem ครับช่วยเป็นกำลังใจให้สมาชิกใหม่คนนี้ด้วยนะครับ เพราะเขาน่ารักมาก มาก ครับ แล้วก็เขียนกลอนเก่งมากด้วย *..จากใจไคริ..*
7 พฤศจิกายน 2545 11:49 น. - comment id 94139
ขอบคุณมากครับคุณไคริคุณก็น่ารักมากเหมือนกันครับที่ชวนเพื่อน มาอ่านกลอนผมขอบคุณครับ thankyou AU>>di>>tio
11 พฤศจิกายน 2545 22:02 น. - comment id 95108
กลอนเพราะดีนะคะ แต่ว่าระวังนะคะ ความกลัวจะทำให้คุณไม่มีความสุข
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
