*...บทกลอนบทหนึ่ง เขียนขึ้นในวันคิดถึงเธอ เป็นบทกลอนที่อ่อนโยนเสมอ เพราะเขียนให้เธอ..คนดี เป็นบทกลอนแห่งความรัก กลั่นกรองจากดวงใจดวงนี้ แทนความอาทรเท่าที่มี มอบให้เธอคนดีวันที่ไกล...*
24 พฤศจิกายน 2545 09:46 น. - comment id 97482
เรนจำ..ไคริด้าย..
บทกลอน..ที่อ่อนโยน.. เรนชอบ..ที่สุด..
ขอ.. บทกลอน..ที่อบอุ่น..
ในวันที่เรนเหงา..ม่ายมีครัย..
ขอบคุณค่ะ...
..ดีจัยยจัง... ที่ด้ายอ่าน..บทกลอนของไคริ....
ขอบคุณ... ที่กลับมา.. ..
ขอบคุณจริงๆ..ค่ะ..

24 พฤศจิกายน 2545 10:03 น. - comment id 97484
จำได้จ้ะ... :-))

24 พฤศจิกายน 2545 11:50 น. - comment id 97501
อ๋อ...นึกว่าใคร ไครินี่เอง เปลี่ยนนามปากกาแล้วหรอจ๊ะ อย่ามาซึ้งแถวนี้นะไคริ น้องแก้วกำลังปวดใจอยู่นะ...ฮือฮือ

24 พฤศจิกายน 2545 13:46 น. - comment id 97524
เปลี่ยนนามปากกามาครั้งนี้ครั้งที่สามแล้วนะ..
กลอนยังได้อารมณ์เหมือนเดิมจริงๆ
**..ไม่รู้ว่า กลอนบทนี้ ที่เท่าไหร่
ยังแต่งให้ ย้อนรำลึก ถึงความหลัง
กลอนก็เคย กล่อมไว้ ให้มิตรฟัง
ลืมหรือยัง....กลอนรัก...ที่ปักทรวง....

24 พฤศจิกายน 2545 14:03 น. - comment id 97532
ให้ความหมายดีจังเลยคะ ไพเราะมากๆเลย พี่ไคริ ไปไหนมาง่า ..คิดถึงมากๆคะ เปลี่ยนนามปากกาใหม่เหรอ ?? ^---^ ยังจำเอกลักษณ์ได้เลยคะ ^---^

24 พฤศจิกายน 2545 20:42 น. - comment id 97596
กลอนอบอุ่นจังเลยค่ะ อ่านแล้วชอบจัง

24 พฤศจิกายน 2545 22:01 น. - comment id 97632
กลอนใช้ภาษาง่ายแต่ อ่านแล้ว อุ่นๆ ถ้าเป็นแฟนเขียนให้คงรักตาย

26 พฤศจิกายน 2545 10:39 น. - comment id 97884
แหมมม ว่าไงเห็นหายไปเลยน่ะค่ะ ก้องอยู่ว่าไปไหน ที่แท้ก้อเปลี่ยนนามนี่เอง ดีใจที่กลับมาน่ะค่ะ และได้อ่านกลอนไคริอีกครั้งอ่ะ ^__^

26 พฤศจิกายน 2545 16:50 น. - comment id 97930
อบอุ่นจังเลยครับ....พี่ไคริ หายไปตั้งนาน...กลับมานามปากกาใหม่ด้วย ดีใจครับที่กลับมา
