หน้าส่วนตัว
ในวันเหงาๆ...กับที่เหงาๆ...
ในใจฉันเฝ้า วิงวอน..ภาวนา..
ให้ฉันคุ้นเคยกับสถานที่และเวลา..
เมื่อถึงคราที่ฉันต้องเดียวดาย...
แต่ตอนนี้..ยังอยากขอมีเธอ..
คิดถึงเสมอ ไม่อยากให้ไปไหน
เพราะรู้ทุกที..เวลาเธออยู่ใกล้
ฉันอบอุ่นใจ...เหมือนได้รับ..คำปลอบโยน...
หนามไม้ไผ่ฯ 19 ม.ค. 2546 23:46 น. - ID 28433 
1107
9
0
19 มกราคม 2546 23:50 น. - comment id 105450
คนเรานี่ดีเนอะ..ถ้ามีใครสักคนคอยเป็นกำลังใจให้อยู่ใกล้ๆ..ทุกอย่างก็คงไม่ยากที่ก้าวข้ามไปได้... อยากมีคนแบบนี้บ้างจัง
20 มกราคม 2546 00:05 น. - comment id 105452
นั่นสิคะ...มีไว้ไม่เสียหลายหรอกค่ะ...ถ้าไม่มี ก็ขอให้เอาครอบครัวเป็นที่ตั้งละกันค่ะ.
20 มกราคม 2546 00:08 น. - comment id 105453
เหงาเหรอคะ อารมณ์แบบนี้ เราก็เป็นบ่อย ๆ เอาใจช่วยให้ผ่านความเหงาไปได้ไว ๆ นะคะ อย่างน้อยความเหงา ก็ทำให้เราได้คิดถึงตัวเองมากขึ้น.... เป็นกำลังใจให้น๊ะค๊ะ
20 มกราคม 2546 01:40 น. - comment id 105457
ผู้หญิงเจ้าชู้***** ขอบคุณมากค่ะที่เป็นกำลังใจให้ซ่า...เป็นเรืองจริงทีเดียว ที่ความเหงา จะทำให้เราได้สำรวจตัวเองได้มากขึ้น..แต่เหงาบอ่ยๆ ก้ทำให้เราสูญเสียความสุขบางอย่างได้เหมอืนกันนะคะ..เอาเป็นว่า เหงาพอประมาณดีกว่าค่ะ
20 มกราคม 2546 14:40 น. - comment id 105539
ขออยู่ข้างบ้านคุณจนฝุ่นเกาะ ขอที่เหมาะๆไว้เกาะข้างฝา ขออยู่นานๆตลอดกาลเวลา ขอนำพาความสุขมาสู่เธอ... หวังว่าคงไม่กลัว....ตุ๊กเข้น้อยๆตัวนี้
21 มกราคม 2546 12:02 น. - comment id 105710
ถ้าคิดจะอยู่..ก็อยู่ได้.. ถ้าคิดจะไป..ก็ไม่ว่ากล่าว หรือคิดอยากแวะเยี่ยมเป็นบางคราว.. ฉันจะได้ไม่เหงา..เพราะตอ้งอยู่คนเดียว.. เรอืงไรจะกลัว..ซ่าก็สู้คนนะซ่าก้สู้คน..อิอิ
16 กุมภาพันธ์ 2546 22:48 น. - comment id 109306
งั้นก็ขอดู...อยู่ห่างๆ ไว้บางคราวที่เธอเหงา....จะเข้าไป ปลอบโยนให้หาย....คลายเศร้าใจ จากนั้นจะให้ไปไหน....ก็ยอม......
16 กุมภาพันธ์ 2546 23:44 น. - comment id 109318
ให้ฉันรู้ได้ไหมว่าเธออยู่ตรงไหน ให้คิดได้ไหมว่าเธอห่วงฉันจริงๆ เธอพูดได้ไหมว่าจะไม่ทอดทิ้ง เพราะตอนนี้ทุกสิ่งของฉันมันดูเลือนลาง.. หากรู้ได้ว่าเธออยู่ส่วนไหน วันที่ฉันไม่สบายใจจะได้ไปหา วันที่ฉันพ่ายแพ้และเสียน้ำตา จะได้รู้ว่ามีคนห่วงหาและอาทร..
27 กุมภาพันธ์ 2546 14:05 น. - comment id 110953
คงบอกไม่ได้ว่าอยู่ตรงไหน แต่รับรองว่าห่วงใยเธอจริง อยู่ที่ใดไม่เคยคิดทอดทิ้ง และทุกสิ่งที่ดีมีให้เธอ ถึงไม่รู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน ความห่วงใยยังมีส่งไปให้ เช็ดน้ำตาของเธอที่รินไหล เพลงปลอบใจจะส่งไปพร้อมสายลม..... .....พี่ชายไปไหนแล้วล่ะคะ...น้องซ่าร์
5 มีนาคม 2546 03:14 น. - comment id 112230
อย่าพูดถึงเขาอีกได้ไหม.. วันนี้และวันต่อๆไป จะไม่มีเขาอย่างที่เคยเห็น.. และฉันก็จะไม่อ่อนแออย่างที่เคยเป็น.. จะไม่ขี้แยดั่งเช่นที่ผ่านมา.. คิดว่าตอนนี้พี่เขาคงไปดี.. มีความสุขอยู่กับสิ่งใหม่ๆที่หลากหลาย มีผู้คนห้อมล้อมอยู่รอบกาย.. เขาคงมีความหมายสำหรับใครๆแล้ว..จนลืมเรา.. เฮ่อ...คงต้องอยู่คนเดียวแล้วล่ะยัยซ่าเอ้ยยย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
