ถึงจะทำทีว่าตัดพ้อ
แท้ในใจก็ยังรออยู่ไหว-ไหว
แค่อยากให้เธอมองเห็นและห่วงใย
ว่ามีใคร น้อยใจ นะคนดี
เพราะเธอทำตัวเฉยชา
ราวกับว่าเบื่อหน่ายจะคลายหนี
ความสนใจสักนิดก็ไม่มี
ทำให้ฉันปวดร้าวทุกทีที่พบเธอ
ขอร้องได้ไหม
ช่วยกลับไปเป็นคนเดิมของฉันเสมอ
มีรอยยิ้มห่วงใยทุกครั้งที่พบเจอ
หยุดทำมึนตึงเถอะเธอ...ฉันทรมาน