หน้าส่วนตัว
ความทรงจำฝังลึกลงในชีวิต
ฟ้าลิขิตให้เธอลืมเราหนา..........
เธอจากไปแล้วไม่หวนคืนกลับมา
สุขเถิดหนาสุดที่รักเมื่อจากไป...
สุดที่รักโปรดลืมฉันนั้นให้หมด
โปรดอย่าจดอย่าจำคำหวานหวาน
เพราะว่ามันทำให้ฉันนั้นร้าวราน...
ทรมานเมื่อเธอมาบอกลา..........
6 ปี ผ่านทรมานในดวงจิต...
ฉากชีวิตหวนกลับให้คิดดถึง
สุดที่รักจากไปสุดคะนึง.......
ยังคิดถึงเขาอีกหนาใจเจ้ากรรม
อยากคิดถึงตัวเธอจะผิดไหม
ขอหัวใจเราคิดถึงบ้างได้ไหม
เพราะสุดท้ายตัวเราก็ต้องไป.
ขออวยชัยให้เธอนั้นโชคดี.....
...............................................
ขอพบอีกครั้งก่อนทำใจแล้วจากไป
`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร` 11 มี.ค. 2546 18:39 น. - ID 30463 
878
5
0
11 มีนาคม 2546 19:34 น. - comment id 113869
เฮ้อๆๆๆ เศร้าเหมือนกันเลย ของพี่ 6 ปี นานกว่าอ้อมอีกน่ะ เรามาเศร้าด้วยกันเลยดีมั๊ย ....ความคิดถึงนี่มันทรมาน จริงๆๆเลย... แข้มแข็งไว้น่ะ........
11 มีนาคม 2546 21:18 น. - comment id 113906
บางที การพบเพื่อร่ำลา.. มันทำให้เจ็บปวด ยิ่งกว่า หายไปเฉยๆ อีกนะ แต่บางครั้ง การได้เห็นหน้าเพียงซักนิด ก่อนทีจะจากกัน ก็มีความสุขมากกว่า.. ที่จะหายไปโดยที่ทิ้งคำถามไว้มากมาย... ทำไมชีวิตคนเราถึงยุ่งยากจังเนอะ!!
12 มีนาคม 2546 11:20 น. - comment id 114048
ให้กอดสุดท้าย.. เก็บไว้เป็นความทรงจำที่ดีนะคะ
12 มีนาคม 2546 12:59 น. - comment id 114084
อืมม์..เห็นด้วยคับ..
พบครั้งสุดท้ายเพื่อเก็บเปนความทรงจำที่ดี
...^_^
12 มีนาคม 2546 13:06 น. - comment id 114088
อย่าให้เวลาเพียง หกปี ทำลายทั้งชีวิตของเรา เปิดใจแล้วลองรับกุญแจดอกใหม่มาไขหัวใจตัวเองดูบ้าง....ฟ้าหลังฝนงดงามเสมอ
12 มีนาคม 2546 16:43 น. - comment id 114156
เข้มแข็งไว้นะคะ.........เป็นกำลังใจให้ค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด