พี่เฝ้าพี่เพ้อเหม่อมอง นวลน้องคนงามทรามวัย หลงรักน้องนางปักใจ ทำไงให้เจ้ารู้ได้ จะบอกพี่คงไม่กล้า มองหน้าก็ยังสั่นไหว แต่กลัววันหนึ่งจากไกล ไม่ได้บอกเจ้าคนงาม ทำใจทำไงดีเล่า ให้เจ้าได้รับได้รู้ ว่ารักปักใจโฉมตรู แค่รู้ก็พอแล้วใจ เฝ้าคิดเฝ้าค้นและหา มายาบอกรักจากใจ แต่คิดแต่ค้นเท่าใด ไม่เจอะไม่เจอสักที สุดท้ายจึงเอ่ยคำนี้ ว่าพี่รักเจ้าจับใจ เจ้าคิดกับพี่ฉันใด บอกให้พี่ฟังทีเทอญ
วิจิตร ภู่เงิน 26 มี.ค. 2546 11:24 น. - ID 31265 
664
1
0
26 มีนาคม 2546 11:50 น. - comment id 118953
เกิดเป็นต้นไม้ยังให้อากาศกับคน เกิดมาเป็นคนทั้งทีจะไม่ให้โอกาศกับคนเชียวหรือ ผมเป็นคนหนึ่งที่นิยมคารมกลอนครับ ชอบซึมซับความงามตามภาษา สมาชิกใหม่เป็นด้วยใจใฝ่ศรัทธา ได้พบพาเพราะวาสนาแต่ชาติปาง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
