....ฝังความทรงจำ..

แทนฝัน

ไม่ขอร้อง...จะครองใจ..คุณไว้หรอก...
ไม่ขอบอก...ให้คุณแคร์...แค่อ่อนไหว...
ไม่ร้องขอ....ทั้งที่หวัง...ทั้งหัวใจ...
ไม่ขอให้...คุณฝืน..มายืนเคียง....
                                รู้ว่าดาว...พราวแสงใส...อยู่ไกลคว้า...
                       รู้แล้วว่า....คำของใจ..มันไร้เสียง...
                       รู้ทั้งรู้....ไม่ควรคู่...สักแค่เพียง...
                       เอ่ยสำเนียง..ว่ารัก...แค่สักคำ....
ขอเป็นคน...คนเก่า...ที่เหงาหม่น...
ขอเป็นคน..ร้าวรน...ทนเก็บกล้ำ...
ขอเป็นคน..วนน้ำตา...ที่พร่าพรำ...
ร่ายรอยช้ำ...เริงร้อยคำ...อยู่ร่ำไป...
                                   ไม่ปีนป่าย..เพื่อสุดท้าย..ก็ว่างเปล่า..
                       วนความเศร้า...คอยรุมเร้า...ให้ร้าวไหว...
                        ดินกับดาว....เหมือนขาวดำ..ย้ำความไกล
                        จะขาดใจ....เสียทุกที...ที่คะนึง..
ขอยืนอยู่..ที่ไกลห่าง..อย่างเหงาหงอย.
จะไม่คอย...ดาวไกล...เอื้อมไม่ถึง...
เพียงเก็บกอด..ความหลัง...ที่ฝังตรึง....
ใครคนหนึ่ง...ของหนึ่งใจ...ไกลเหลือเกิน...........				
comments powered by Disqus
  • คนแปลกหน้าที่อาจเป็นเพื่อนเธอ

    21 เมษายน 2546 12:44 น. - comment id 129309

    เข้าใจดีค่ะแต่สิ่งที่ต่างกันคือ ฉันคือดาว เขาคนนั่นเป็นเพียงเม็ดทราย  ฉันเชื่อว่าสักวันคนๆนั้นจะหันมาเห็นบุคคลที่เหลืออยู่คนเดียว  นั่นก็คือแทนฝัน  หลายครั้งที่ต้องเจ็บมากมันจะกลายเป็นทำลายตัวเองน่ะค่ะ  ดูแลสุขภาพด้วยไม่แน่อาจจะมีใครคนหนึ่งที่เฝ้ามองอย่างรอคอยคุณอยู่ก็ได้...แม้เราจะไม่รู้จักกันแต่ก็อยากช่วยแบ่งปันความรักของเพื่อนให้  ถ้าเธอต้องการใครซักคนที่จะรับฟังหลีขอเป็นคนหนึ่งด้วยล่ะกัน  นี่คือเบอร์เรานะ 02-9579891 [ขอสายหลีนะค่ะ]อยู่แน่ๆประมาณ2ทุ่มค่ะ
  • แทนฝัน

    24 เมษายน 2546 18:45 น. - comment id 130926

    ขอบคุณค๊า.....
    ยินดีที่รู้จักนะคะ....
    คราวหน้าอย่าลืมแวะมาอ่านกลอนของแทนฝันอีกนะคะ....

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน