อารมณ์นี้

ม้าก้านกล้วย

อีกอารมณ์ที่อยากอยู่ลำพัง
อยากจะขังกายไว้ในที่เร้น
ไม่อยากพบคนหมู่มากไม่อยากเห็น
ไม่อยากเป็นเช่นลื่นล้มจมน้ำตา
เขาคงเยาะเย้ยหยันกันเยอะแยะ
คงค่อนแคะครื้นเครงเกรงต่อว่า
อารมณ์นี้มีแค่หม่นจนระอา
ขอหลบหน้าลี้เลี่ยงเพียงลำพัง
ไม่รู้เหมือนกันมันเป็นไป
เหนื่อยใจจึงจมปลักกับกักขัง
คลอน้ำตาเอ่อเหม่อภวังค์
วาดหวังแวววับกลับลบเลือน
ไร้แรงหยัดยืนฝืนไม่อยู่
หดหู่หัวใจเมื่อไร้เพื่อน
ฟูมฟายเสียขวัญเหมือนฟั่นเฟือน
หยุดเตือนสติตนสักหนนึง
ขอเก็บตัวตนไว้ก่อนใจขาด
โอกาสภายภาคหน้าถ้าคิดถึง
ยังมีเยื่อใยหวังยังตราตรึง
สักวันหนึ่งคนคร่ำครวญจะหวนคืน
อารมณ์นี้ขอปลีกตัวกลัวใจนัก
กำลังรักกำลังหวังกำลังฝืน
กำลังใจลดถอยลงคงกล้ำกลืน
ขอสะอื้นเพียงลำพังยังสับสน
(ม้าก้านกล้วย)				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    16 กรกฎาคม 2546 20:53 น. - comment id 154588

    งั้นขอโทษโปรดอภัยให้ตัวฉัน
    ที่เข้ามาขัดจังหวะของเธอนั้นในที่นี้
    ไม่ได้ตั้งใจจะเป็นคนมากวนใจนะคนดี
    เพียงแต่ต้องการปลอบขวัญฤดีของเธอนี้เท่านั้นเอง
    
    และตอนนี้ขอปล่อยเธอตามลำพัง
    เพื่อให้เธอได้อยู่กับพะวังความหลังนี้
    แต่ถ้าเธอต้องการใครคอยปลอบใจเธอดี
    โปรดรู้ไว้ ณ ตรงนี้ฉันนี้ไงอยากปลอบใยเธอ
    
    ***แวะมาทักทายค่ะ***
    
  • พุด

    17 กรกฎาคม 2546 01:20 น. - comment id 154642

    ดอกฝน..ดอกฝัน! 
    เช้าวันอาทิตย์ที่ท้องฟ้าสดสว่าง พุดพัดชาได้ไปดูที่ดินที่ทิ้งร้างไว้ริมแม่น้ำนครไชยศรี
    กำลังเขียนเรื่องที่ซึ้งใจมาก..กับบรรยากาศสองฟากฝั่งฝัน และกับผืนนาราวทุ่งรวงทอง ที่มีนกเป็ดน้ำสีขาวมากมาย..แหวกว่าย..
    
    และยามตะวันรอนได้นั่งดูอาทิตย์อัสดงกับฉากสายฝนทิ้งตัวครวญคร่ำ..ร่ำลาฟ้า..
    และเกิดบันดาลใจให้ดวงใจรักได้ต่อสายฝันสายใจสายไยรักถึงทุกคนในไทยโพเอมทุกดวงใจที่แสนรักเอยแสนรักในกมลอีกคราครั้งนะคะ...
    
    
    ดวงดอกฝน สวยสุดใจ ในวันนี้
    ริมนที ที่ลางเลือน เหมือนฉากฝัน
    ดอกโสน บานชูช่อ รอตะวัน
    ดอกความฝัน ผลิบานใหม่ ไกลกังวล..
    
    ดอกฤดี เคยมองโลก โศกซ่อนเงื่อน
    หวังกลบเกลื่อน เลือนรักเก่า ลบสับสน
    ดอกเสน่หา ห่างหายไป ไกลกมล
    ดอกวกวน เล่นตลก วกเวียนใจ..
    
    ดอกปิดตา อย่ารับรู้ เรื่องเพ้อเจ้อ
    เลิกละเมอ เปิดใจ ไม่หวั่นไหว
    ดอกปล่อยวาง ว่างเปล่า งามกลางใจ
    ดอกดวงใจ ไหวละมุน หอมกรุ่นทรวง...
    
    ดอกเข้าใจ เหนือโลก เหนือโศกสุข
    เหนือความทุกข์ ทับระทม เคยห่วงหวง
    ดอกขบขัน วันหมุนวน ใจคนลวง
    ดอกลาล่วง บ่วงมาร ผลาญพร่าใจ..
    
    ดอกรักหวาน บานกลางใจ อีกคราครั้ง
    ดอกความหวัง มองโลกงาม อย่างสวยใส
    ฝากดอกกลอน ออดอ้อนหวาน ทุกดวงใจ
    หวังน้ำใจ ไทยโพเอม เติมกมลจนฝันดี!
    
    ด้วยรักและเข้าใจเสมอมานะ..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน