เธอเองก็รู้...รู้อยู่แก่ใจ
             ว่าทำไมฉันถึงเป็นแบบนี้..เพราะอะไร
                    รู้ดีว่าเธอรู้...ที่ฉันยังร้องไห้
                          เพราะว่าใจฉันนั้น..ไม่เคยจะลืมเธอ
                                  ไม่อยากให้เธอต้องมากังวลใจกับฉัน
                           แต่ว่ามันทำใจยาก...เธอรู้ไหม
                   เธออย่าห่วงฉันเลยน่ะ...ไม่เป็นไร
           จากนี้ไป..ฉันเข้าใจต้องลืมเธอหมดหัวใจ 				
				
			10 พฤศจิกายน 2546 17:01 น. - comment id 180235
กลอนเพราะนะค่ะ เจ็บปวดมาก คราวหน้าอย่าลืมสัมผัสระหว่างบทนะค่ะ ^-^

10 พฤศจิกายน 2546 23:44 น. - comment id 180364
คิดจะลืมเธอไม่ได้ใจกับคิด ด้วยฉันติดห่วงหาอาวรณ์ให้ คิดจะลืมเธอไปจากหัวใจ แต่กลับลืมไม่ได้ใจช้ำตรม ***กินใจดีนะค่ะ เป็นกำลังให้ค่ะ***

12 พฤศจิกายน 2546 14:28 น. - comment id 180753
คุณ..ผู้หญิงไร้เงา คิดจะลืมเธอไป..จากหัวใจ ให้ทำใจ..ลืมเธอ..ไม่ใช่ง่าย แต่วันนี้..ทำใจได้คงไม่สาย จากนี้ไป..ฉันลืมเธอได้แน่นอน.. *** กลอน ผู้หญิงไร้เหงาก็ กินใจน่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ ****

12 พฤศจิกายน 2546 14:32 น. - comment id 180754
คุณ.. ข้าวปล้อง ขอบคุณค่ะ..ที่ให้คำแนะนำ ด้วยความยินดีค่ะ คราวหน้าจะพยายามแต่งให้ดีกว่านี้ค่ะ *** thank vary ๆๆๆ *** เป็นกำลังใจให้ด้วยน่ะค่ะ @^-^@

12 พฤศจิกายน 2546 18:35 น. - comment id 180874
ไม่ติหรอกค่ะ ...ฝันมาชม ...กลอนเพราะนะค แต่เศร้าจังเลยยอ่ะ...

13 พฤศจิกายน 2546 11:23 น. - comment id 181082
ตอบ...** พาฝัน **
  เป็นแค่กลอนน่ะค่ะ  ....แต่ชีวิตจริงฮ่าหลุดโลกเลยละ..... 
*****พาฝันก็แต่งกลอนน่ารักน่ะค่ะ
                เป็นกำลังใจ  ให้เช่นกันค่ะ******
							
							