อดีตไม่สำคัญ...ปัจจุบันขอรักเดียว

Rainsummer


ฉันไม่ได้บอกให้เธอลืมเขา                    ไม่ว่าเงาเขาจะอยู่หรือไปไหน
ไม่ว่าฉันจะเป็นไปเช่นไร                        อย่าได้ไหมอย่ามาบอกว่ารักกัน
ฉันเข็ดนักความรักเพียงลมปาก               เจอมามากรักนักรักมากหนา
แต่สุดท้ายเหลือเพียงความเย็นชา            ลืมเวลาที่เคยมีที่เคยรอ
 
อดีตเธอฉันไม่ทวงไม่หวงห้าม                  แต่อย่าถามได้ไหมฉันร้องขอ
ฉันยังรักเขาอยู่หรือเฝ้ารอ                       เขามาง้อมาตามถามความใน
ฉันไม่ลืมเขาไปไหนหรอกนะ                   เธอนั้นจะโกรธเคืองเรื่องสงสัย
คนทั้งคนให้ฉันลืมเขาได้ไง                      เคยรักไปแค่ไหนเธอคิดดู
 
แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้คิดรัก                          แน่ใจนักฉันนั้นยังเฉยหู
ตอนที่เขาเข้ามาลองถามดู                         มีเขาอยู่หรือไล่เขาไปไกล
ไม่ได้ลืมว่ารักแต่ไม่แล้ว                          มันเหมือนแก้วที่แตกยากแก้ไข
คิดจะเอากาวมาหล่อมาหลอมใจ                คงเป็นไปไม่ได้ให้รู้เลย
 
เธอน่ะแหละเธอมาบอกรักฉัน                 เธอลืมมันคืนวันหรือยังเฉย
เธอไม่ลืมไม่ได้ว่าแต่อย่าเลย                  อย่าได้เอ่ยมันมาคราฉันมอง
หากเธอยังรักเขายังเหงาจิต                    ก็อย่าคิดรักฉันมันเศร้าหมอง
ใจที่มีให้ไปคนเดียวครอง                      เป็นที่สองไม่เอาเราไม่มี
 
หากอยู่กับฉันแล้วใจไปกับเขา               ก็จงเอารักเธอไปซะที
ไม่เช่นนั้นฉันคงต้องหลบหนี                  คิดให้ดีจะให้มีใครอีกคน
อดีตนั้นฉันไม่ห้ามเธอเลยนะ                 แต่ถ้าจะควงสองต้องล่องหน
ฉันรักใครขอให้มีแค่หนึ่งคน                  แล้วไม่สนไม่ลองมองใครเลย
 
หากเธอยังยึดติดอยู่กับเขา                     ยังคงเหงาเมื่อฉันเคียงเสมอ
เป็นเช่นนั้นก็จงรักเขาเถิดเธอ               ฉันเป็นแค่คนที่เธอเผลอมีใจ
มองหน้าฉันแล้วเดินจากไปนะ               เธอนะจ๊ะฉันยิ้มเธอเห็นไหม
ฉันไม่โทษไม่ว่าถ้าเธอไป                       หากรู้ใจตัวเองฉันยินดี      
 
แม้ข้างในใจฉันจะแสนเศร้า                  แค่เธอเหงามาหาฉันไม่ถอยหนี
แค่เธอเพียงยังมีความหวังดี                   ใจดวงนี้ไม่มีแม้คำอ้อนวอน
เมื่ออยู่กับเขาเอาใจอยู่กับเขา                  อย่าเอาเราไปแทรกฉันขอสอน
เอาใจเธอไปให้หมดเดี๋ยวเขางอน            ฉันคงนอนไม่หลับหากรับไป
 
เพียงคนอื่นคนไกลเข้าใจยาก                เธอยังอยากจะรู้ใจอีกไหม
ถ้าเลือกเขาก็จงเชิญเธอไป                     ทิ้งฉันไว้ไม่ต้องมาอาทรกัน
ยิ้มให้เธอมีเสมอไม่เคยหาย                   อยู่ที่ไหนรักไม่จางห่างเกินฝัน
แต่เพียงเธอหันหลังไกลห่างพลัน            น้ำตามันเอ่อมาอย่าเหลียวมอง
				
comments powered by Disqus
  • tiki

    11 พฤศจิกายน 2546 13:23 น. - comment id 180496

    รูปสวยดีค่ะ แต่ที่อยู่ระหว่างต้นไม้น่าจะเป็นผ้าที่ตามอยู่นะคะ
    เขียนกลอนเก่งค่ะ
  • Rainsummer

    11 พฤศจิกายน 2546 17:16 น. - comment id 180573

    ขอบคุณที่ติชมค่า
  • ผู้หญิงไร้เงา

    11 พฤศจิกายน 2546 21:50 น. - comment id 180651

    จะให้ลืมเขาไปได้อย่างไร
    ในเมื่อรักเขากว่าใครในตอนนี้
    ถึงเขาจะไปมีใครในฤดี
    ก็ยังมีเขานี้ตลอดไป
    
    ***กลอนไพเราะมากเลยค่ะ  แต่งเก่งมากเลยค่ะ***
  • คนผ่านทาง

    22 พฤศจิกายน 2546 17:49 น. - comment id 184015

    สุดยอด โดนมักๆกั๊บ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน