เธอเป็นแฟนฉันแล้ว (ความทรงจำของสองเรา 1)

Rainsummer

วันออกค่าย..
เร้วๆเร็ว น้องปี1 เหลือใครมั่ง นนท์ถาม 
เหลือเจ้าอ้นค่ะพี่นนท์ น้องผู้หญิงทำตาหวานใส่นนท์
อืมถ้าอีก5นาทีไม่มาไปกันเลยนะ นนท์ว่า
 สายมากแล้วเดี๋ยวกำหนดการเราเลื่อนเสียพิธีหมด
มาแล้วคร้าบ มาแล้ว อ้นวิ่งหอบของพะรุงพะรัง
"อืม ดีๆ นายมาก็ดี รีบไปขึ้นรถได้แล้ว" 
นนท์ว่าพร้อมตำหนิทางสายตา
"คร้าบ พี่.พี่พิมล่ะครับ "  อ้นถามนนท์
"อยู่บนรถแล้วนายรีบไปสิ" นนท์ว่า
"พี่พิมครับผมซื้อมาฝาก "อ้นยื่นขนมให้
"ขอบใจจ้า" พิมยิ้มรับ "แต่ไม่ดีกว่านะ พี่ชอบกินนมมากกว่าขนมขบเคี้ยวน่ะ"
"เหรอครับ ผมจะจำไว้ อิอิ "     อ้นทำสายตาเจ้าชู้ 
พิมอยากจะหันหน้าหนีอย่างเซ็ง แต่ก็กลัวเสียมรรยาท 
"ตรงนี้ไม่มีคนนั่งใช่ไหมครับ"      อ้นถาม
"อืมแต่ไม่รู้ว่านนท์เค้าจะมานั่งมั้ยนะ"     พิมว่า
"งั้นผมนั่งนะครับ."    อ้นรีบสวมรอยนั่งข้างพิม
ความที่เป็นรุ่นน้องพิมเลย ไม่อยากจะว่าให้เสียใจ 
พิมจึงนั่งเงียบ
"เฮ้ย..ใครวะ แกออกไปสิ ลุกไปเลยๆแฟนฉันก็ต้องนั่งกับฉันสิ แกมาเกี่ยวอะไรด้วย ไปหาที่นั่งที่อื่น "
 นนท์โวยวาย
"พิมน่ะปล่อยให้มันมานั่งได้ไง "    นนท์ติง
อ้นไปแล้ว เพราะโฟนมาลากตัวไปนั่งด้วย
"แกล้งน้องทำไม"     พิมยิ้มให้นนท์
"ไม่กะแกล้งหรอก กะจะเตะมันสักป้าบ แหม.แมวขโมย เราเผลอเป็นไม่ได้"
นนท์เอ่ยอย่างฉุนๆ 
"เราไม่ใช่ปลานะ ดีนะเราไม่บอกว่าเราเป็นก้าง แล้วนนท์เป็น อิอิ "
พิมแหย่นนท์เล่น
"เดี๋ยวมีโชว์ลองว่าเราสิ" นนท์ขู่  
" เดี๋ยวยื่นจมูกกะหน้าให้ตบเลย ฮะฮะ"
"ทะลึ่ง  ไม่อยากตายดีใช่มั้ย "     พิมขู่ ยิ้มๆ
ที่ค่าย
"อ้าวไอ้อ้น แกน่ะรีบๆ smear เลยชักช้าข้ารอส่องเว้ย โฟนเร่งอ้น"
"เห็นมั้ยนี่พวกพี่ๆเขาว่างงานแล้ว" เคนบ่นตาม แต่นนท์เงียบ
"พวกนายก็ช่วยน้องเค้า smear สิ "       พิมว่า
"เอาล่ะเว้ยนนท์แม่แกมา "    
โฟนรีบทำเป็นปรับกล้องจุลทรรศน์ 
เคนหันมาเช็คตลับสิ่งส่งตรวจที่ชาวบ้านเอามาให้ตรวจหาพยาธิ (เขาเรียกเจ้านั่นว่า Stool    หรือ  อุจจาระ นั่นเอง ) 
"พิมจ๊ะ สนใจตรวจพยาธิกัน มั้ย เห็นคล่องนิ ตอนเรียนปรสิตวิทยา (parasite) "  เคนแซว
"วันนี้จะเข้าครัว แกอยากกินกับข้าวฝีมือฉันมั้ยล่ะวันนี้   อิอิ ช่วยตรวจก็ได้นะ"
"ไม่..ละ ไปเหอะๆ เราตรวจกับพวกนี้ก็ได้ เย้..พวกแกเจอน้องฮุกแล้วเว้ย"
โฟนตะโกนอย่างดีใจ กับสิ่งที่เจอใน แผ่นสไลด์ (slide ) 
"ไหนๆฟะโฟน "     เคนลุกขึ้นมาดูอย่างตื่นเต้น  "ไข่น้องฮุกว่ะเอ็ง ฮ่า ฮ่า "
"พี่ครับน้องฮุกนี่คืออะไรเหรอครับ"    อ้นถามอย่างไม่รู้
"น้องฮุก อ๋อ แกยังไม่เรียนเนอะ ลืมไป ไข่พยาธิปากขอไงล่ะน้องเอ๊ย" เคนเฉลย
"เค้าเรียกว่า Hook worm เป็นชื่อเรียกทั่วไปของพยาธิชนิดนี้ "
"แสดงว่า.. อ่าวเฮ้ยข้าก็เจอว่ะ คราวนี้เป็น น้องหลอยว่ะ ฮ่าฮ่า ."โฟนดีใจอีกรอบ
"อะไรอีกล่ะครับผมงง"   อ้นสงสัยอีก    
" ตัวอ่อนของพยาธิ Strongyloides พวกนี้พบมากแถบอีสานนะ " 
"อืมๆ ไหนเดี๋ยวๆวู้ยังกะสวนสัตว์เปิดเลยว่ะ ฮ่าฮ่า มาดูๆ ไอ้อ้น แกน่ะต้องรู้ไว้ขึ้นปี2
จะได้หาพยาธิเก่งๆเหมือน ยัยพิม แม่เจ้านนท์ อิอิ" เคนแขวะพร้อมเหล่มองทั้งสอง
"เฮ้อ.ไฟไหม้ขนตาว่ะโฟน เอาน้ำมาดับที "เคนว่า เมื่อเห็นพิมซับเหงื่อที่หน้าให้นนท์
อ้นทำเป็นไม่เห็น ก้มหน้าก้มตาหยดน้ำเกลือ หรือ normal saline และ เอาไม้จิ้มฟันแตะเอาstool (  อุจจาระ)
ลงกระจก slide จากนั้นละเลงให้เข้ากัน แล้วเอา cover glass ปิด อีกแผ่นเขาเอา น้ำยาไอโอดีนหยดลงไปทำเหมือนกันคือเอาstool แตะลงไปนิดนึง เท่าไม้จิ้มฟัน.ละเลงเหมือนตอนแรกและปิดด้วย cover glass 
วิธีการนี้เค้าเรียกว่า Smear นั่นเอง
"นนท์ไปเดินหมู่บ้านเป็นเพื่อนเราหน่อย" พิมว่า
 "เราจะไปตามน้องที่ไปสาธิตการปฐมพยาบาล เค้าไปนานแล้วน่ะ เราเป็นห่วง ป่านนี้ยังไม่มา เราไม่น่าปล่อยให้น้องไปกันเองเลย"
"อืมไปสิ" นนท์ว่าแล้วละมือจากการเขียนป้าย... 
ทั้งสองคนไปแล้ว
"เฮ้อ.ใครบางคนอกหักเว้ย"  โฟนตะโกน แล้วหัวเราะลั่นหันมาทางเคน
"อะไร เอ็งไม่ต้องมามองข้า นู่นๆ ไอ้อ้นนู่น อิอิ ข้าทำใจได้แล้ว ข้าจะจีบน้องหนิงน้องในเครือ ยัยพิมว่ะ เอิ้กคอยดูมียัยพิมเชียร์สำเร็จๆ"
..คืนนั้นคิดว่าทุกคนคงหลับไปแล้ว ยกเว้นเวรยามตอนกลางคืน
"พี่พิมง่วงก็ไปนอนได้นะครับ ผมเฝ้าเองก็ได้ " 
 อ้นว่าอย่างห่วงใยเมื่อเห็นพิมนั่งหาวหวอดๆ
"ไม่ล่ะจ๊ะ พี่ไม่เอาเปรียบเราหรอก อุตส่าห์อยู่เวรเดียวกันทั้งที"
"ไปเถอะครับ ไม่ต้องห่วง."  อ้นว่า ทันใดนั้นเสียงมือถือก็ดังขึ้น 
"พิมคิดถึงนะ เมื่อไหร่จะกลับบ้าน ค่ายน่ะใกล้เลิกยัง"   เสียงแซนบ่นมาตาม
"ยังหรอกแซน แค่นี้นะแฟนเรามา ไม่ต้องโทรมาอีกนะ "   พิมว่า
พร้อมปิดเครื่อง.. อ้นมองอย่างสงสัยหันซ้ายหันขวา แต่ไม่เห็นใคร
"ทำไมครับ."     "เปล่า"   พิมว่าสีหน้าครุ่นคิด
 สงสัยต้องกลับบ้านไปสะสางเรื่องซะแล้ว
"พี่พิมครับ คือว่า"  .อ้นเอ่ยปาก 
"พี่ว่าอ้นมองคนอื่นดีไหม พี่ไม่มีอะไรที่เหมาะกันกะอ้นนะ 
พี่ว่าอ้นลองมองให้เห็นข้อดีของคนอื่นแล้วก็ เปิดใจให้กับคนอื่นซะนะอืมบางทีอ้นอาจจะดีใจก็ได้ที่ไม่ได้คบกับพี่นะ ตั้งใจเรียนก่อนเถอะจ๊ะ อ้นเพิ่งปี1 เองนะ ขยันๆไว้.เรียนให้ดีที่สุดก่อนนะ เรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลัง"
พิมร่ายบทสวด 
"อ้า..อ่าเอ้อ..ครับ" 
อ้นยอมรับเลยจริงๆ เขาแค่อ้าปาก พิมมองก็เห็นเขาทะลุปรุโปร่งหมดแล้ว เฮ้อ.