เหนื่อยไหมที่ทุ่มเทเพื่อเขา
แล้วมีเพียงความว่างเปล่ากลับมาหา
ทุกครั้งที่เธอเจ็บ.....จนมิอาจเก็บซ่อนเจ้าน้ำตา
ฉันเองก็ปวดปร่าไม่น้อยไปกว่าเธอเช่นกัน
อยากเป็นคนที่คอยดูแล
คอยห่วงคอยเทคแคร์ทุกความเป็นไปของความฝัน
อยากบอกว่ายังอยู่ตรงนี้.....เหมือนทุกครั้งทุกทีที่เคยผูกพัน
เธอยังคงมีฉันที่ร่วมฝ่าฟันไปกับเธอ
กลับมาเถอะนะ...ถ้ายังสับสน
ที่ตรงนี้ยังมีคนที่พร้อมจะเคียงข้างเสมอ
ทุกนาทีที่อ่อนแอ....ฉันยังคงมีรักแท้ให้กับเธอ
และยังคงเคียงข้างเสมอ....แม้ในฐานะเพื่อนของเธอเท่านั้น
ฉันยังคงยืนอยู่......ที่เก่า
แม้จะเงียบเหงาแต่ไม่เคยคิดจะเปลี่ยนผัน
เมื่อมั่นใจแล้วว่า.....เธอคือคนเดียวที่อยากผูกพัน
และยังคงเป็นภาพฝัน...ที่ฉันมีในหัวใจ
กลับมาเถอะ....ถ้าเธอยังไหวหวั่น
หรือสับสนเกินฝ่าฟันข้ามไปไหว
กลับมาที่นี่...สร้างแรงใจที่มี...แล้วค่อยไป
ฉันยังอยู่คอยห่วงใย....และจะเป็นแรงใจให้กับเธอ
11 ธันวาคม 2546 23:33 น. - comment id 189988
เหนื่อยมากกับสิ่งที่ทุ่มเทให้เขา และไม่ได้แม้เงาความห่วงหา เหนื่อยมากับสิ่งที่เป็นอยู่คู่กับน้ำตา และขอบใจนักหนาสิ่งที่เธอให้มาผูกพัน จริงจริงก็อยากจะเปลี่ยนไป ให้ฉันพักใจให้เธอเท่านั้น แต่ทำไมไม่รู้ความเป็นอยู่ทุกวัน ฉันจึงให้เขาเป็นคนสำคัญในใจ ก็เอาเป็นว่าขอบใจนะคนดี ที่เธอมีฤดีนี้ชิดใกล้ คอยดูแลคอยเป็นห่วงเป็นใย ฉันต้องขอบใจเธอจริงจริง *-*ชอบกลอนบทนี้มากเลยค่ะ เลยต่อกลอนซะยาวเลย ถือว่าแต่งแทนคน ๆ นั้นแล้วกันนะค่ะ อิ อิ กลอนบทนี้ไพเราะมากและคุณก็แต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*
