ก้อนหินกับความรัก

มัทนา


...เพียงเศษหิน บนดิน ดูแข็งกร้าว
แม้นเหน็บหนาว แดดแผดเผา พอทนไหว
ยังแข็งแกร่ง มั่นคง มิหวั่นไป
ก็เป็นได้ แค่ภายนอก ที่เย็นชา

ภายในหิน เศษดิน อาจผุ กร่อน
บ้างก็ร่อน ตามกาล ที่ขานหา
จำต้องจาก ร้างรัก หักอุรา
มิเกินกว่า ความแข็งแกร่ง ก็ร้าวไป


ต้องสลาย ความยืนยง ที่คงอยู่
ก็เพราะรู้ ว่าทนเฉย อยู่ฤๅไหว
มีหวั่นบ้าง สะท้านบ้าง อยู่ร่ำไร
จึ่งยอมให้ ความอ่อนโยน ก้าวเข้ามา


เปรียบความรัก ในใจ ใจของฉัน
ภายนอกนั้น อาจดูเป็น ไม่เห็นค่า
แต่ข้างใน อ่อนไหว เกินพรรณนา
เพราะรู้ว่า ทั้งใจ...อ่อนให้เธอ
				
comments powered by Disqus
  • kanoongkaning

    18 ธันวาคม 2546 10:14 น. - comment id 192300

    อ่อนโยนในความเข้มแข็ง
    เหมือนหินแกร่งต้านลมแรงพัดไหว
    ความรักจากใจฉันที่เป็นไป
    เหมือนหินใหญ่นี่ไงที่เปรียบมา
    
              อ่อนโยนจังเลยนะคะ แต่เป็นความอ่อนโยนบนความเข้มแข็ง  แวะมาทักทายเหมือนเดิมค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    18 ธันวาคม 2546 22:13 น. - comment id 192545

    ความรักของฉันอยู่คงที่
    ไม่ว่านานปีไม่หวั่นไหว
    ไม่เหมือนก้อนหินหรือสิ่งใดใด
    เพราะหัวใจฉันคงมั่นและรักจริง
    
    *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน