อาจเป็นเพราะฉันเหงาเกินไป
เลยนั่งร้องไห้คนเดียวอยู่อย่างนี้
ทั้งๆที่เธอยังรักและหวังดี
มอบให้ฉันคนนี้ แต่เพียงคนเดียว.
        อาจเป็นเพราะเราอยู่ห่างไกล
กลัวเธอเปลี่ยนไปไม่แลเหลียว
กลัวการรอคอยอย่างหวั่นใจไปฝ่ายเดียว  
กลัวเธอมีใครให้แลเหลียว.แทนที่กัน   
       แต่เพราะคือเธอ
สร้างความมั่นคงเสมอให้แก่ฉัน
อาจเหงาบ้างสับสนบ้างในบ้างวัน 
แต่ก็ไม่อาจบั่นทอนกันรักมั่นที่เธอมี    
        ไม่ต้องการค่ำมั่นสัญญาใด
ขอเพียงรักษาตัวและใจให้คงที่
ฉันจะรอคอยเธอแม้นานอีกกี่ปี    
    
ก็ไม่มีใครที่ดีและมาแทนที่เธอได้เลย				
				
			 
							
						
						8 มกราคม 2547 16:59 น. - comment id 199749
โดนใจเลย

 
							
						
						8 มกราคม 2547 17:25 น. - comment id 199764
เธอคือคนสำคัญ ที่ตัวฉันนั้นเห็นค่า และยังรักมั่นในใจเสมอมา เพราะเธอคือคนที่มีค่าต่อหัวใจ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งจัง ชอบค่ะอ่านแล้วอบอุ่นดี*-*

 
							
						
						8 มกราคม 2547 17:43 น. - comment id 199780
ขอให้เธอ มั่นใจ ในความรัก ที่สลัก สำคัญ ไม่หวั่นไหว กาลเวลา ข้าไม่แคร์ แม้ห่างไกล เด็ดเดี่ยวใจ แน่แน่ว ไม่แคล้วกัน สิ่งสำคัญที่สุดคือความไว้วางใจกันครับ

 
							
						
						8 มกราคม 2547 17:50 น. - comment id 199787
เพราะเธอคือคนสำคัญ
เป็นแรงใจสำหรับฉันเสมอ
มีวันนี้มาได้เพราะมีเธอ
เพราะเธอคือกำลังใจยามอ่อนล้า
              น่ารักจังเลย
							
							
 
							
						
						9 มกราคม 2547 10:41 น. - comment id 200016
อยากให้ทุกคนเห็นค่าของคนที่อยู่ข้างกายกันในวันนี้ให้มาก ๆ จ๊ะ


