ยังระลึกถึงเธออย่างโง่เง่า
นับวันเฝ้า รอเธอ คนไกลห่าง
ความหวังอัน บางเบา เริ่มเบาบาง
ภาพเธอลบ เลือนลาง จางหายไป
ถูกรังแก ด้วยคารม สมควรนัก
เธอผลักตก เหวรัก อย่างโหดร้าย
ช่างลึกนัก จนยาก จะตะกาย
เร็วเกินไป จนสาย จะรู้ตัว
15 มกราคม 2547 22:28 น. - comment id 203234
ยังระลึกถึงเธอเหมือนวันก่อน ทั้งที่ใจร้าวรอนเกินจะฝืน ยังคิดถึงเธอทุกวันและทุกคืน แม้ไม่ชื่นแต่ก็ลืมเธอไม่ลง *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*

16 มกราคม 2547 03:39 น. - comment id 203370
ดีใจมากเลยคับ ที่เอากลอนมาลงแล้ว ^^

16 มกราคม 2547 14:59 น. - comment id 203515
แต่วันนี้เราก็รู้ตัวแล้วนี่ค่ะ ^-^
