ไม่อยากเอ๋ย.....คำลา แต่ต้องตัด......ใจลา เมื่อเธอมีเขา รู้ทั้งรู้เป็นได้...แค่ตัวสำรอง เจ็บปวดหัวใจ....รักเธอแทบตาย เธอให้ฉันเป็นได้....แค่ตัวสำรอง รู้บ้างไหมว่ารัก...เธอมากเพียงใด รักแทบขาดใจ....รักไม่คิดให้ใคร รักเธอไม่คิดเปลี่ยนใจ แต่ดูเหมือนเธอ ให้ฉันได้แค่ตัวสำรองเลยไป ขอเถอะน่า..... ไม่รักกันก้อบอกมา เจ็บปวดมากเพียงใด ยามเธอมีเขา ยามเธอกับเขาพร่ำคำรัก ฉันนี้แทบนี้แทบขาดใจลง อยากตายให้หมดสิ้นไป รู้ทั้งรู้เธอเลือกเขา ถึงจะรักเธอมากเพียงใด เธอก้อมองไม่มีค่า ไม่อยากมีลมหายใจ เพื่อรอดูเธอกับเขารักกัน ไม่ได้อิฉาแต่น้อยใจ ทำดีแทบตาย เธอให้ได้แค่ว่า... ตัวสำรองเสมอมา ไม่เปลี่ยนแปลง รู้บ้างไหม....สุดที่รัก ฉันรักเธอดั่งดวงใจ เธอบอกให้ฉันเป็น ได้แค่ตัวสำรอง เจ็บปวดแทบปางตาย ยามเธอพร่ำรำพันรักกัน ฉันนี้ไม่มีความหมาย ไม่มีตัวตนในสายตาเธอ อย่าเอ๋ยได้ไหม ว่ารักกันมากเท่าใด เอ๋ยมาเลยไป จะเอ๋ยทำมัย ในเมื่อเธอมีเขา ก้อตัดใจทิ้งกันได้ไหม ไม่ต้องรักไม่ต้องห่วงใย ขอให้เราจากกันไป เธอและเขาก้อรักมั่น ส่วนฉันคนแพ้ ขอดูแลเธอห่างห่าง ยามเธอนี้เธอรักกัน ฉันนี้ขอเดินจากไป จะไม่รังเธอไว้ ไม่ให้เธอลำบากใจ ขอเดินไปจากเธอ คนที่รักมากดั่งดวงใจ แต่ไม่หนี้เธอห่างไกล จะอยู่ใกล้เธอเสมอ กุหลาบไร้ใจ
ไร้ใจ 24 ม.ค. 2547 03:29 น. - ID 45232 
637
3
0
24 มกราคม 2547 04:03 น. - comment id 206833
เอออ น้องเอย.........เจ้าไร้ใจ เจ้ารู้หรือไม่.......พี่สอน.........พี่สั่ง.....กี่ครั้ง.....กี่หน เจ้านันนะ........มันใจ........ช่างซุกซน กระเสือกกระสน.........ไปรักใย.........ให้เป็นตัวสำรอง โธ่ นะโธ่นะ.......เจ้าจอมขวัญเอ๋ย หัวใจจะร้าว.......เหลือเอ่ย........เป็นที่สอง.. แม่หน้ามล.......คนเยอรมัน...........นั้นต้องเป็นตัวสำรอง.......... นะเจ้าเอ๋ย........แล้วใครจะสอดส่อง.......เช็ดน้ำหูน้ำตา.......???
24 มกราคม 2547 10:53 น. - comment id 206919
ในสนามเกมกิฬา การเป็นตัวสำรอง... ดีกว่าการนั่งจ้องตรงขอบสนามตาเป็นมัน โดยไร้หวังแม้จะได้ลงสนามสักห้านาที..ให้โลกเห็น.. ในเกมใจ..หากใจเป็นดั่งนักกีฬา กล้าทายท้าและยอมรับความจริง การเป็นตัวสำรอง ยังได้ข้องเกี่ยว และเผลอแป๊บเดียวดีไม่ดีอาจจะได้เป็นตัวจริง วิ่งตรงเข้าไปสู้เส้นชัยสถิตนะกลางใจ ทำเวลา..นะดวงใจ ใช้ใจเดิมพัน.. ใจด้วยใจ ใจดวงดีดวงสวยงให้หอมกรุ่นด้วยการให้ น้ำรักมารินรด ดูสิว่าความอดทนความเสียสละ มันจะมีค่ามากพอจะหลอมละลายใจใครได้บ้างมั้ย ดีกว่าเดินมาด้วยความช้ำและทำใจไม่ได้ชั่วชีวิต หากหัวใจยังสนิทคิดจะรักเขาตลอดไปนะจ๊ะ ขอฝากไว้ด้วยรักห่วงใย ในอีกเวอร์ชั่นนึง ทั้งๆที่พี่พุด..ก็อยากให้รู้หยุดรักหักห้ามใจหันหนีจากไกล ให้หัวใจว่างเปล่ามากกว่านะคะ เพราะคำว่า*รัก* ไม่ว่าในนิยามใดก้ผันพาไปลงสุ่ห้วงเหวแห่งทุกข์มิสิ้นมิรู้จบ..ขนาดพระพุทธองค์ทรงค้นพบแล้ว..มวลเรายังเดินเวียนวนหลงวงกรรมมิหลุดพ้น..
24 มกราคม 2547 12:43 น. - comment id 206956
เป็นไรไปครับ.... บางที แหละบางหน การที่ได้รักใครสักครั้ง เป็นความรู้สึกที่โชคดีมากแล้ว หลายคนบอกว่าอย่าเอาความรู้สึกรัก กับการถูกรักมาปะปนกัน....เมื่อวันนี้ได้ลองรัก ก็จงยิ้มอย่างคนโชคดี แม้ไม่มีโอกาสก้าวข้ามไปให้มากกว่าที่เป็นอยู่นั้น.... เป็นกำลังใจให้ครับ ความรักงดงาม สวยงาม และดีงามเสมอ
24 มกราคม 2547 20:28 น. - comment id 207208
ไม่มีวันเป็นตัวจริงของเธอได้ ฉะนั้นฉันขอห่างหายไม่มาให้เห็นหน้า และวันนี้คือวันสุดท้ายที่ฉันจะร่ำลา ให้ไกลเธอแล้วไม่มาหากันอีกเลย *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ การที่เรารักใครแล้วเขาไม่รักเราเลย ก็คงต้องตัดใจหละค่ะ*-*
25 มกราคม 2547 05:19 น. - comment id 207383
อยากปลอบ...ขวัญคนดี... ให้โอกาส..พี่..บ้างได้ไหม.. อย่ามัว..แต่ไร้ใจ.... เศร้าทำไม...แม่โฉมตรู.. มาเสนอ...ความรัก.. อยากให้น้องรัก..เลือกดู.. จะอยู่เป็นตัว...สำรอง..ของเขา.. หรือเลิกเศร้า...มาเริ่มต้นใหม่.. เลิกทำตัวไร้ใจ.. แล้วมาเป็นคนใหม่... เป็นตัวจริง..ของพี่ภูฯ *-* ยิ้มหวาน ๆ เวลาอ่านจบ *-*.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
