จากดึกดื่นล่วงเวลาถึงยามเช้า ความเงียบเหงารุมเร้าใจไม่จางหาย เคยคิดว่าโลกใบนี้ช่างเดียวดาย แล้ววันหนึ่ง...ก็ค้นพบความหมายโดยไม่รู้ตัว ฉันเหมือนดวงดาวเศร้าที่อ่อนแรง เฝ้าหาคนร่วมฝันมาเติมแสงไม่จนทั่ว เคยเหงาเดียวดายจนใจนึกกลัว จนวันที่ความมืดมัวได้หมดไปเมื่อเธอเข้ามา คืนวันที่หัวใจได้เดินผ่าน ได้สัมผัสกับความอ่อนหวานแห่งความรักที่ห่วงหา บนโลกกว้างใหญ่...มีผู้คนมากมายเต็มประดา หนึ่งเดียวที่ฟ้าส่งมา...กลับเป็นเธอที่เริงร่าใจหัวใจ อาจเพราะจุดหมายของสองเราคือปลายทางเดียวกัน พรหมลิขิตจึงชักพา...มาจุดเริ่มต้นแห่งความผูกพันอันยิ่งใหญ่ ดาวเศร้าที่อ่อนแรง...วันนี้ได้ทอแสงที่สดใส และพร้อมจะส่องสว่างสู่กลางใจด้วยรักนี้...ที่มีให้เธอ
แอ็ปเปิ้ล 25 ม.ค. 2547 14:47 น. - ID 45318 
3507
9
0
25 มกราคม 2547 15:40 น. - comment id 207555
ขอบคุณสำหรับกลอนดีดีน่ะครับ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ
25 มกราคม 2547 16:19 น. - comment id 207570
พรหมลิขิตบันดาลชักพา (ร้องได้แค่เนี่ยอ่ะค่ะ) กลอนของคุณเพราะทุกบทเลยนะค่ะ ชื่นชมจริง ๆ ^-^
25 มกราคม 2547 17:04 น. - comment id 207592
มาเยี่ยม ไม่เจอกันนานเลยนะ ***จำฉันได้รึเปล่า****
25 มกราคม 2547 17:14 น. - comment id 207600
อาจเป็นเพราะพรหมลิขิต ทำให้เธอมาใกล้ชิดตัวฉัน เริ่มแบ่งปันความผูกพัน จากเธอฉันกลายเป็นเรา *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบมาก รวมทั้งรูปด้วย (รักและคิดถึงเสมอนะค่ะ)*-*
25 มกราคม 2547 18:25 น. - comment id 207630
แวะมาอ่านกลอนน่ารักค่ะ......หวานจัง
25 มกราคม 2547 20:07 น. - comment id 207672
หวานแหว๋วนะครับ
25 มกราคม 2547 22:09 น. - comment id 207725
** ความรัก มีสาเหตุมาจาก 2 ประการ 1. เคยรักกันในชาติก่อน 2. เกื้อกูลในชาตินี้ พรหมลิขิตหรอ อือ อาจจะไม่ใช่
26 มกราคม 2547 06:08 น. - comment id 207781
ที่เคยเงียบ เชียบใจ ไยเกิดคลื่น ปลุกฉันตื่น ตนสดับ กระฉับกระเฉง เมื่อพบพาน หวานตา มาร้องเพลง เริ่มบรรเลง รักรื่น ชื่นฉ่ำใจ
26 มกราคม 2547 10:53 น. - comment id 207827
พรหมลิขิตบรรดาลชักพา ดลให้มาพบกันทันใด ก่อนนั้นอยู่กันแสนไกล พรหมลิขิตดลจิตใจ ฉันจึงได้มาใกล้กับเธอ.... อิอิ ต่อจากข้าปล้องได้แค่นี้ อิอิ
26 มกราคม 2547 18:06 น. - comment id 207995
^____^ ขอบคุณแทนคุณแทนไท ข้าวปล้อง ถนนสายเก่า รองเท่าคู่เดิม พี่ตูน Rainsumer แม่จิตร กวีบ้านนอก ลุงชัย แล้วก็พี่ฤกษ์ ด้วยนะคะ ที่เค้ามาทักทาย จดจำทุกคนได้เสมอ ^_____^
2 กุมภาพันธ์ 2547 11:06 น. - comment id 210835
เพราะจุดหมายของเรามีปลายทางเดียวกัน เพราะฉนั้นฉันจึงไม่หวั่นไหว อาจมีทางแยก..หนทางอยู่หลายสาย แต่จุดหมายของเราคือจุดเดียวกัน ...แล้วเราจะเจอกันที่จุดหมายปลายทางนั้น...
23 เมษายน 2552 13:48 น. - comment id 304730
_______******___________________________________________ _____*********_________________________________________ ___************________________________________________ _***************_________*******_______________ _***************______*************_____________ __****************___****************___________ ___****************_******************_________ ____********************************* ________ ______*.*~*+ พรหมลิขิต *+.*~*___________ _______ ***********************_____________ _________******************__________________________ ___________*************_____________________________ _____________*********______________________________ ______________******_________________________________ _______________****___________________________________ ________________**____________________________________ ________________*____________________________________
23 เมษายน 2552 13:50 น. - comment id 304731
เออ..........ขอถามอีกทีนะ ว่า...............ใครคือแอ็ปเปิ้ล
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
