หน้าส่วนตัว
เขายืนมองเธออยู่ตรงนั้น
จะไม่ไปพูดกันสักคำเลยเหรอ...
ปล่อยให้เป็นอย่างนี้....มันคงไม่ดีนักหรอกนะเธอ..
แต่เอาเถอะ...งั้นฉันขอพูดกับเธอให้เข้าใจ..
ฉันรู้.....ที่เธอเปลี่ยนไปอย่างนี้..
ก็เพราะเธอรู้สึกดีกับเขา..อย่างนั้นใช่ไหม..
ที่เธอรีๆรอๆอยู่...ฉันก็รู้ว่าเธอห่วงใย
แต่ฉันก็ไม่ใช่คนอ่อนแอเกินไป...แม้จะหวั่นไหวบ้าง..บางที
เดินไปหาเขาเถอะนะ...
ฉันไม่เป็นอะไรมากมายหรอกน่า...เชื่อสิ
เมื่อก่อน..ไม่มีเธอ ฉันก็อยู่มาได้..ไม่เห็นเป็นอะไรสักที
อาจจะเป็นพรุ่งนี้..หรือมะรืนนี้..ฉันคงเป็นคนที่ร่างเริงคนเดิม..
ตะแหง่ว 30 ม.ค. 2547 12:43 น. - ID 45698 
794
8
0
30 มกราคม 2547 13:08 น. - comment id 209526
ฉันไม่ใช่คนที่อ่อนแอ ไม่เคยแพ้แม้จะหวั่นไหว ให้เธอรู้และจงเข้าใจ ว่าในวันนี้ยังเป็นคนเดิม..... (คนที่ไม่เคยยอมแพอะไรง่าย ๆ) ****เป็นกำลังใจให้จ๊ะ.....ผึ้งน้อย****
30 มกราคม 2547 13:09 น. - comment id 209527
เข้มแข็งเข้าไว้นะ ตะแหว่งทำได้อยู่แล้ว เอาใจช่วยนะจ๊ะ
30 มกราคม 2547 13:30 น. - comment id 209535
ทิพย์...ขอบใจจ้า....วันนี้ไม่ยักเชือดเฉือนเราแฮะ..อิ อิ จะไม่แพ้จ้ะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คุณกะหนุงกะหนิง...ขอบคุณค่ะ..ได้กำลังใจอย่างนี้จะอ่อนแอได้อย่างไร.. ...
30 มกราคม 2547 16:05 น. - comment id 209576
ก็เจ็บ..ไม่เห็นเป็นไรนะ..^_^
30 มกราคม 2547 16:28 น. - comment id 209591
เขาเดินไปหาคนอื่นแล้ว ตะแหง่วยังมีผมอยู่ทั้งคนนะ 555 มามะๆ ผมยินดีให้ซบหน้าอกให้ร้องไห้ ฮี่ๆๆ ร้อนจังแฮะ เห้อออ
30 มกราคม 2547 16:31 น. - comment id 209594
ฉันน่ะเข้มแข็งกว่าที่เธอเข้าใจ แค่เธอจากไปอย่าคิดว่าฉันจะห่วงหา สงสัยใช่ไหม...ที่แก้มใสใสฉันมีน้ำตา อยากให้รู้ว่าเป็นแค่ฝุ่นผงที่ปลิวมา...เข้าตาเรา... ความหมายดีมากเลยครับ...มาเยี่ยมนะครับ...*-*
30 มกราคม 2547 18:05 น. - comment id 209622
ก็ตัวฉัน นั้นรัก อยากชอบเธอ ไยเสนอ คนอื่น ยื่นให้ฉัน เธอผลักไส ไล่ส่ง คงจากกัน ไยแกล้งกลั่น ฉันคงตรม ขมกว่าเธอ เตรียมผ้าเช็ดหน้า ไว้ก็แล้วกันนะหลานผึ้ง
30 มกราคม 2547 19:00 น. - comment id 209648
จะไม่อ่อนแอ จะไม่ทำตัวเป็นผู้แพ้ให้เธอเห็น จะเข้มแข็งกว่าฉันคนเดิมที่เคยเป็น และจะให้เธอเข้าใจชัดเจนว่าฉันเองจะลืมเธอ..ให้ลง ** กลอนเพราะมากๆค่ะ มาเยี่ยมนะคะ **
30 มกราคม 2547 20:49 น. - comment id 209674
โอะ -โอวว--โอ้วว...นู๋ฝันปรบมือให้ดังๆ แปะๆๆๆ ใจกว้างมากๆเลยค่ะ...โอ้วว...คูณคือผู้เสียสละ.. ...พี่ตะแหง่วน่าร้ากกก...ร๊ากกก รักพี่ตะแหง่ว ...เหอะๆ กลอนความหมายดีจังค่ะ ...เพราะด้วย
30 มกราคม 2547 20:59 น. - comment id 209681
เพื่อนตะแหง่วแต่งกลอนเปล่าสุดยอด
30 มกราคม 2547 23:43 น. - comment id 209735
มาทีไร ก็เจอตะแหง่วอารมณ์นี้ทุกทีเลยครับ เศร้าๆ จังเลยครับ
31 มกราคม 2547 04:12 น. - comment id 209809
เดินไปหาเขา แล้วลืมเรื่องของเราให้หมดสิ้น ในเมื่อเธอมีเขาเฝ้าถวิล ก็ให้จบสิ้นเรื่องระหว่างเรา *-*กลอนไพเราะมากเลยจ๊ะ รักและห่วงใยเสมอนะค่ะ*-*
1 กุมภาพันธ์ 2547 15:25 น. - comment id 210567
คุณต้นหลิว....ค่ะ ขอบคุณค่ะ เมจิคเชี่ยน....ฮือๆ...ไม่กลัวเสื้อเปียกน้ำตาเหรอ.. พู่กัน....จ้า...ขอบคุณจ้ะ คุณอาชัย....อิอิ เตรียมให้ใครคะอาชัย แต่ผึ้งปล่าวมีน้ำตานะ.. ปลาวาฬ....ขอบคุณมากๆค่ะ น้องฝัน....ขอบใจจ้า....ร้ากกกกกกก..รักน้องฝันเหมือนกัน พิกุลทอง....ขอบคุณจ้ะ...อิอิ ดีใจ.. ลำน้ำน่าน....ช่วงนี้ตะแหง่วเศร้าน่ะค่ะ..อิ อิ พูดเล่น.. พี่ตูน....ขอบคุณค่ะพี่ตูน... ห่วงใยพี่ตูนเหมือนกันค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
