ไม่มีอีกแล้ว

zilver

ไม่มีแล้วใช่ใหม..
คนที่คอยห่วงใยคนในใจ...คนร่วมฝัน
ไม่มีความรู้สึกที่อบอุ่น..ที่คุ้นเคยในทุกวัน
ไม่มีคนๆนั้นที่เคยบอกว่ารักกัน...ว่าเข้าใจ
ไม่มีเสียงพูดจา..
ไม่มีคนที่คอยถามกันว่า..เธอรักกันใหม
ไม่มีอีกแล้วความคุ้ยเคยเปลี่ยนเป็นความเกินเลยความห่างไกล
คนที่เคยเข้าใจกำลังเดินจากไป.....ลับตา
ยาที่จะรั้งให้เธออยู่
ได้แต่เฝ้ามองดู.........และคอยห่วงหา
ความเป็นจริงก็เห็นอย่ก็รู้ว่า..เธอไม่กลับมา
แต่ทำไมโอ๊ยใจบ้า..ยังคิดถึงหน้าเธอทุกวัน				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 กุมภาพันธ์ 2547 15:25 น. - comment id 213845

    ไม่มีแล้วคนร่วมฝัน
    เพราะตอนนี้เหลือเพียฉันที่ยังอ่อนล้า
    ส่วนเธอมีเขาคู่เคียงกายา
    และฉันก็มีแต่น้ำตากับความเหว่ว้าลำพัง
    
    *-*กลอนไพเราะจัง*-*
  zilver

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน