อภิวาท แทบบาท มารดรข้า ปล่อยน้ำตา ที่กลั้นไว้ ให้หลั่งไหล สุดสะอื้น รันทดหนอ ท้อหัวใจ แม่จ๋าแม่ ขออภัย ที่ไม่ฟัง ผวาซบ กลบหน้า บนตักแม่ อบอุ่นแท้ รักแม่ให้ แต่หนหลัง ไออุ่นแม่ ช่วยเสริม เพิ่มพลัง แม่เปรียบดั่ง นางฟ้า มาบรรเทา แม่ครับแม่ ลูกอกหัก พ่ายรักแล้ว วิเวกแว่ว เสียงแห่ง แรงความเหงา เขาบอกว่า ไม่มีทาง ระหว่างเรา ลูกจึงน้อม เกศเกล้า เศร้าเข้ามา หรือเราจน ข้นแค้น ไช่ไหมแม่ ลูกจึงแพ้ รักพ่าย อายหนักหนา ลูกขอโทษ แม่เกล้า เศร้าชีวา ที่ทำแม่ เสื่อมเสียหน้า ครานี้ไง แม่กระชับ อ้อมกอด เข้าแน่นขึ้น แม่น้ำตา ไหลรื้น สะอื้นไห้ ลูกเจ็บปวด แม่นี้ ปวดปางตาย เขาไม่รัก ไม่เป็นไร หรอกลูกยา แต่ก่อนนั้น รอบกาย ไร้ศัพท์เสียง จะมีเพียง เสียงนก ผกเวหา มาบัดนี้ มีเสียง ของน้ำตา สองแม่ลูก ก้มหน้า ร้องไห้กัน
พิกุลทอง 10 ก.พ. 2547 10:28 น. - ID 46447 
899
11
0
10 กุมภาพันธ์ 2547 11:05 น. - comment id 214412
หนึ่ง แม่เตือนคบเพื่อนจงดูจิต สิ่งถูกผิดดูให้แน่ตามแม่สอน อย่าเที่ยวเตร่ไม่ศึกษาบ้าแต่นอน แม่ขอวอนเถิดลูกจ๋า อย่าลืมคำ ข้อที่สองแม่หวังปลูกลูกจงคิด ว่าชีวิตของแม่มีแต่ช้ำ เป็นชาวนาทนยากต้องตรากตรำ ลูกต้องทำให้สมหวังแม่ตั้งใจ และทีนี้ถึงข้อสามแล้ว ให้ลูกแก้วของแม่จงแก้ไข เมื่อยามมีปัญหามาทางใด ปัญญาใช้ช่วยแก้อย่าแพ้มัน ข้อที่สี่สุดท้ายลูกชายแม่ จงตั้งจิตแน่วแน่และแข็งขัน อุปสรรคนานามาประจัญ อย่าหวาดหวั่นถอยท้อส฿ต่อไป ทั้งสี่ข้อขอย้ำไว้ให้ลูกคิด กันพลาดผิดพลั้งตัวมัวไถล จงท่องจำคำเตือนเป็นเพื่อนใจ ทำให้ได้นะลูกรัก แม่จักคอย
10 กุมภาพันธ์ 2547 11:07 น. - comment id 214414
หนึ่ง แม่เตือนคบเพื่อนจงดูจิต สิ่งถูกผิดดูให้แน่ตามแม่สอน อย่าเที่ยวเตร่ไม่ศึกษาบ้าแต่นอน แม่ขอวอนเถิดลูกจ๋า อย่าลืมคำ ข้อที่สองแม่หวังปลูกลูกจงคิด ว่าชีวิตของแม่มีแต่ช้ำ เป็นชาวนาทนยากต้องตรากตรำ ลูกต้องทำให้สมหวังแม่ตั้งใจ และทีนี้ถึงข้อสามแล้ว ให้ลูกแก้วของแม่จงแก้ไข เมื่อยามมีปัญหามาทางใด ปัญญาใช้ช่วยแก้อย่าแพ้มัน ข้อที่สี่สุดท้ายลูกชายแม่ จงตั้งจิตแน่วแน่และแข็งขัน อุปสรรคนานามาประจัญ อย่าหวาดหวั่นถอยท้อสู้ต่อไป ทั้งสี่ข้อขอย้ำไว้ให้ลูกคิด กันพลาดผิดพลั้งตัวมัวไถล จงท่องจำคำเตือนเป็นเพื่อนใจ ทำให้ได้นะลูกรัก แม่จักคอย
10 กุมภาพันธ์ 2547 13:25 น. - comment id 214431
มาทักทายครับ เขียนได้ดีจังงงง
10 กุมภาพันธ์ 2547 14:41 น. - comment id 214468
:)) จาก : รหัสสมาชิก : 6110 - พิกุลทอง รหัส - วัน เวลา : 218018 - 10 ก.พ. 47 - 10:35 พิกุลทองคะ เห็นใครบางคนเที่ยวมาให้ความเห็นอกเห็นใจในพิกุลทองว่าเป็น ..โง่..นะ ทิกิจะบอกว่าคุณไม่ได้ โง่..เลยค่ะ เอ้า ยกมาทั้งแกงทั้งกระทะให้อ่านเป็นการเฉพาะคนเรยนะ อิอิตอบ ซ้ำอีกทีด้วยว่า อาจเป็นการมองออกไปไกลกว่าที่เราจะเข้าใจทัน อาทิเช่น............. พ่อ....เมื่อแก่..ลับล่วงไป...อาจเกิดใหม่...มาเป็นลูก-หลาน ของเราอีกก็ได้ ลูก...เมื่อแก่วัยขึ้นเป็นหนุ่มใหญ่มีคู่ อาจกลายเป็น พ่อ ของคนที่เคยเป็นพ่อของเรามาก่อนก็ได้ การมีเมตตาต่อกันไม่จำกัด เพศ ชั้น วรรณะ ด้วยไม่มีใครบอกได้ว่า เราจะไปเกิดกับใครที่ เคยโหดร้ายกับเรามาเท่าใด หรือเราเคยโหด มาไฉนในภพก่อนกับเขา มันเยือกใจที่ตอบตรงนี้........... ในความโดดเดี่ยว.....ย่อมเข้าใจความโดดเดี่ยว ในความชอกช้ำ.......ย่อมเข้าใจความชอกช้ำ ในความปวดร้าว......ย่อมเข้าใจความปวดร้าว ในความอาดูร...........ย่อมเข้าใจความอาดูร ในความขมขื่น.............ย่อมเข้าใจความขมขื่น..... ในความอ้างว้าง..............ย่อมเข้าใจความอ้างว้าง ในความเจ็บปวด................ย่อมเข้าใจความเจ็บปวด ท่านจะเรียกความเข้าใจ......ว่าความสะเทือนใจ หรือความรู้สึกอันใดก็แล้วแต่....... ผัสสะวรรณะของท่านนั้น........ย่อมสะท้อนใจ.. อันแผ่ขยายไพศาลจาก...ความปราถนาให้เขาพ้นสภาพ.....ทุกข์อันบรรยายมิได้นั้นให้หมดไป การที่เราจะโอบอุ้มจิตใจใครสักคน เพื่อให้จิตใจที่อ้างว้าง ..เดียวดายนั้น ได้รับความอบอุ่น...จากความรัก..และเอาใจใส่ ของเรา...ประดุจการรดน้ำพรวนดินต้นไม้เล็กๆ ในใจของเรานั้น ไม่เหลือบ่ากว่าแรงที่ผู้ให้..ซึ่งจะต้องให้...ไม่ว่า เมื่อใดก็ตาม....ควรจะทำให้เป็น.... สามัญลักษณะนิสัย...โดยไร้ขีดขั้น วรรณะ เมตตาใจ...ย่อมขยายวงไป... ให้การุณย์นั้น...ช่วยใจเขาอบอุ่นได้รับความรัก และความยินดี...ในชีวิต...ซึ่งเปล่าเปลี่ยวนั้น..! . ในนามของความรัก หากแม้นประตูนรกจะเปิดด้วยข้าฯได้ปฏิบัติเช่นนั้นให้ผัสสะแปดเปื้อนไปอยู่กับ โลกียธรรมสักเท่าใด หากแม้นจะพันธนาการก่ายเกี่ยวข้าฯไว้ในนรกนั้น.....ข้าฯหาได้หวั่นใดไม่กระไรเลย....... นำมารวมตอบกันสองสามกระทู้ให้ดูไม่จืด ในใจ ก็จะหนักใครที่ไหนเล่าหนา........วะ วันนี้พอมีเวลาครึ้มฟ้าครึ้มฝนยกหมดกระทู้สองสามกระทู้มารวมกันดูไม่จืดตอบให้อ่านกันสะใจซะทุกคนเลยนะอิอิ กอดแม่ไว้น่ะดีสุดแล้วค่ะ พิกุลทอง เวลายังไม่มีใครให้กอดน่ะ อิอิ ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
10 กุมภาพันธ์ 2547 14:50 น. - comment id 214470
ถ้าเป็นแม่จะบอกว่า..หาใหม่ซีลูก...อิอิ
10 กุมภาพันธ์ 2547 15:12 น. - comment id 214475
อกหักแม้ปวดใจลูกชายแม่ อย่าอ่อนแอยอมแพ้แก่ใครเขา หน้าตาก็ใช่จะไม่หล่อเอา เก็กหน้าเข้าไม่แคล้วสาวมาหลงลม อิอิ เอาไอเดียอาผีมาแต่ง
10 กุมภาพันธ์ 2547 17:57 น. - comment id 214552
หน้าส่วนตัว
เมื่อกินน้ำตาจึงรู้ค่าของคำเตือนแม่
เชื่อในรักแท้ฝืนคำแม่หนีตามพี่มา
ยอมกินก้อนเกลือเพราะเชื่อในคำสัญญา
หวังให้รักนำพา ผลออกมาน้ำตาไหลริน
หนีแม่มาแพ้รัก แวะมาทักทายค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2547 19:26 น. - comment id 214602
ไม่น่าทำใหม่ต้องร้องไห้ตามเลยนะ อิอิ
10 กุมภาพันธ์ 2547 20:36 น. - comment id 214668
อย่าร้องไห้เสียใจให้เศร้าโศก อย่าวิโยคให้เกิดความโศกสันต์ เมื่อเขาไม่รักไม่สนจนรำพัน ก็โปรดลืมเขานั้นนะคนดี -*-*กลอนกินใจดีจัง อ่านแล้วซึ้งจริง ๆ ค่ะ*-*
10 กุมภาพันธ์ 2547 20:36 น. - comment id 214669
กลอนให้แง่คิดที่ดีมากจ๊ะ...น้องชาย.. ไม่มีใคร..ที่จะรักเรามาก...เท่ารักของแม่..นะจ๊ะ..
10 กุมภาพันธ์ 2547 20:40 น. - comment id 214673
อันสตรี ที่เชื่อได้ ใช่คือแม่ สุดยอดแย่ บอกรัก เราเท่าฟ้า แฝงเล่ห์เหลี่ยม แสนกล มนต์มารยา พอลับตา หาชายใหม่ ไปเคลียคลอ (ไม่ตามกลอนหลานเขาน่า คุณสุภาพสตรีทั้งหลายอย่าโกรธให้ชัยชนะก็แล้วกันนะครับ)
10 กุมภาพันธ์ 2547 21:44 น. - comment id 214727
สุดยอดมากคับ..เจ๋งจริงๆ.. ^_^
10 กุมภาพันธ์ 2547 22:25 น. - comment id 214775
..เขียน..ความรู้สึก ได้ไพเราะ มากนะคะ..
..เรน..แวะมาชื่นชมคะ..
12 กุมภาพันธ์ 2547 15:59 น. - comment id 215215
เขาไม่รัก ไม่ใช่เราเป็นคนผิด อย่าได้คิด ว่าแม่จะช่วยได้ ของอย่างนี้มันขึ้นอยู่กับหัวใจ จากกันไปอนาคตอาจจะดี /*/ยังมีเพื่อนๆอยู่ตรงนี้เสมอนะคะ แวะมาทักทายคะ
17 กุมภาพันธ์ 2547 17:16 น. - comment id 217547
รักไหนจะเท่ารักแม่นะ??
24 กุมภาพันธ์ 2547 23:33 น. - comment id 220939
รักแท้ไม่มีข้อแม้เรื่องฐานะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
